- گروه : چندرسانه
- شماره : 3526
تسنیم تلاوت صفحه ۲۴۰ قرآن
«قُلْ أَ غَیْرَ اللَّهِ أَبْغِی رَبًّا وَ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْءٍ» (انعام، ۱۶۴)
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، ۱. رسیدن به حق، در گرو شناخت باطل و ترک آن است. «تَرَکْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لا یُؤْمِنُونَ وَ اتَّبَعْتُ مِلَّةَ»
۲. جدّ انسان، در حکم پدر انسان است و کلمۀ «أب» به او نیز اطلاق شده است. «مِلَّةَ آبائی إِبْراهِیمَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ»
۳. انبیاء باید از خاندان پاک باشند. «آبائی إِبْراهِیمَ وَ»
۴. پیامبران الهی از یک وحدت هدف دارند. «مِلَّةَ آبائی إِبْراهِیمَ وَ إِسْحاقَ وَ»
۵. حضرت یوسف برای اوّلین بار (ظاهراً) در زندان نَسَب خود را فاش کرد. «آبائی إِبْراهِیمَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ»
۶. در کنار راههای منفی، راه مثبت را نیز نشان می دهد. «تَرَکْتُ مِلَّةَ... وَ اتَّبَعْتُ مِلَّةَ»
۷. افتخار به پدران و پیروی از آنها در صورتی که راه حقّ و توحید را پیموده باشند پسندیده و رواست. «وَ اتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبایی»
۸. پدران انبیاء علیهم‌السّلام مشرک نبوده‌اند. «ما کانَ لَنا أَنْ نُشْرِکَ»
۹. پرهیز از شرک و مبارزه با آن، پایه و اساس ادیان الهی است. «ما کانَ لَنا أَنْ نُشْرِکَ»
۱۰. شرک، در تمام طولش (ذات، صفات و عبادت)، منفور است. «مِنْ شَیْءٍ»
۱۱. پرهیز از شرک و گرایش به توحید، توفیق الهی می‌خواهد. «ذلِکَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ»
۱۲. تعالیم انبیا، نعمتی الهی و سزاوار شکر و سپاس است. «ذلِکَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ عَلَیْنا... وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَشْکُرُونَ»
۱۳. نبوّت و هدایت، توفیق و فضل الهی برای همه است. «عَلَیْنا وَ عَلَی النَّاسِ»
۱۴. اکثریّت، معیار شناخت صحیح نیست. «أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَشْکُرُونَ»
۱۵. پشت کردن به راه انبیا، بزرگ‌ترین کفران نعمت است. «لا یَشْکُرُونَ»
