به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان» در تفسیر صفحه ۱۴۱ قرآن کریم آمده است: «بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَنَّی یَکُونُ لَهُ وَلَدٌ وَ لَمْ تَکُنْ لَهُ صاحِبَةٌ وَ خَلَقَ کُلَّ شَیْهُّهُ بَةٌ وَ خَلَقَ کُلَّ شَیْهُّهُ بَهُوَ. عَلِیمٌ * ذلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ خالِقُ کُلِّ شَیْءٍ فَاعْبُدُوهُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْوَهُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْوَه. زمین است، چگونه برای او فرزندی باشد، در حالی که برای او همسری نبوده است و او هر چیز را آفریده و به هر چیز داناست*آن است خداوند، پروردگار شما، معبودی جز او نیست، آفریدگار هر چیز. است، پس او را بپرستید و او نگهبان و مدبّر همه چیز است»

نکات سورۀ انعام - آیات ۱۰۱ - ۱۰۲:

کلمۀ «بَدِیعُ» به معنای آفریدن ابتکاری است (نه تقلیدی).

آیا آسمان‌ها و زمین را بدون تقلید و نقش قبلی آفرید، چه نیازی به فرزند و همسر دارد؟ او با یک اراده، چه را بخواهد خلق می‌کند.

«خالِقُ کُلِّ شَیْءٍ» توحید در خلق است.

«هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ وَکِیلٌ» توحید در امر است. «لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ» (اعراف، ۵۴).

پیام‌های سورۀ انعام - آیات ۱۰۱ - ۱۰۲:

۱. آفریدگار جهان، توانمند است و نیازی به همسر و فرزند ندارد. «بَدِیعُ السَّماواتِ»

۲. خدایی را که قرآن می‌کند، با خدایی که دیگران عقیده‌ها را با هم مقایسه می‌کنند. «ذلِکُمُ اللَّهُ»

۳. در عقیدۀ اسلامی، آفریدگار و پروردگار یکی است. «رَبُّکُمْ» «خالِقُلِّ شَیْءٍ» (امّا مشرک، خالق را اللَّه می‌دانند، ولی عقیده به چند ربّ دارند).

۴. خالقیّت مطلقۀ خدا، دلیل توحید است. «لا إِلهَ إِلَّا هُوَ خالِقُ کُلِّ شَیْءٍ»

۵. هم آفرینش به دست خداست، هم بقا و ثابت هر چیز به ارادیه اوست. «خالِقُ»، «وَکِیلٌ»

۶. ربوبیّت و خالقیّت خدا، فلسفۀ پرستش است. «رَبُّکُمْ» «خالِقُ کُلِّ شَیْءٍ فَاعْبُدُوهُ»

انتهای پیام/