فرازی از وصیت‌نامه شهید:

وحدت و يكپارچگى داشته باشيد

بسم الله الرحمن الرحيم

سوره مبارکه آل عمران آیه ۱۶۹ وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ﴿۱۶۹﴾

با سلام به مهدى موعود(عج) و سلام به اميد مستضعفان جهان و سلام به همشهريان سلحشور و شهيـدپرور رودخانه.

اول با تشكر و سپاس از خداوند تعالى‌ كه شركت در جهاد با كفاران زمان نصيب بنده حقير كرد تا همچون ياران در خـون غلتيـده در اين راه و آرزوى ديرينـه‌ام بشـتابم. چند كلمه به عنوان وصيت به اقـوام و دوستـان مى‌نويسم. اگر خداوند شهادت را نصيب من گردانيد از پدر و مادر و اقوام مى‌خواهم كه براى من گريه نكنند و از پدر و مادرم تشكر مى‌كنم كه در قبال بزرگ شدن من رنج‌ها و مشقت‌هاى بسيارى كشيده‌اند، ولى بنده هيچ عملى در پاسخ به آن‌ها انجام نداده‌ام و گه‌گاهى شما را ناراحت مى‌كردم.

مى‌خواهم اگر قابل بخشش است مرا حلال كنيد كه عذاب سختى در پيش دارم و اگر شهيد شدم صـبر و استقامت بورزيد و سياه نپوشيد.

از برادران و خواهرانم و اقوام و دوستان تشكر مى‌كنم و اگر بدى ديده‌ايد ما را حلال كنيد. از تمام همشهريان مى‌خواهم كه با هم وحدت و يكپارچگى داشته باشيد كه شمشيرى است بر ضـد مشـكلات. دوستان و جوانان رودخانه، جنگى كه امروز برپا شده امتحان الهى است، بشتابيد كه فردا جوابگوى خون شهيدان و آوارگان نباشيد. مادران، از آمدن فرزندان به جبهه ممانعت نكنيد كه آخرت جوابگوى حضرت زينب و خانواده‌هاى شهداء مى‌باشيد.

براى آخرين بار، از مادرم و پدرم و برادرانم و خواهرانم و دوستان‌ و اقوام و هم‌كلاسان‌ گراميم خداحافظى‌ مى‌كنم و مرا در مزارستان منجر دفن نماييد و برادرانم سعى كنيد از درستان عقب نيفتيد. از برادر بزرگم خيلى تشكر مى‌كنـم و حلاليت مى‌طلبم كه گه‌گاهى او را ناراحت كرده‌ام. از تمام برادران كه در مراسم ما زحمت كشيدند، أجرتان را به خدا مى‌سپارم. از هم‌كلاسان خود و دبيران محترم تشكر مى‌كنم‌ و از آن‌ها طلب عفو دارم و شما را سفارش مى‌كنم به انجام دادن جهاد اكبر كه با هواهاى نفسانى مى‌باشد. اى تاريخ نويسان كه بعدا بر عليه اسلام، تاريخ‌ها دروغ مى‌نويسد بنده با شناختى كه نسبت به اسلام و قرآن و جمهورى اسلامى داشتم، در راه‌ آرمان‌هاى اسلام در راه خدا جهاد نمودم. اگر خداوند توفيق شهادت مرا خود داد، بنده نسبت قلبى كه از اصول‌ دين داشتم به پيكار در راه خدا پرداختم چون تمام كفر در برابر تمامى اسلام در ستيز است. سلامتى و توفيق تمام اقوام و همشهريان را از خداوند متعال آرزومندم. انشاء‌الله با پايان يافتن جنگ در آسايش و راحتى كامل به زندگى خود ادامه دهيد.

از تمام همشهريان و دوستان و هم‌كلاسيان خود، عفو و بخشش مى‌طلبم. چند قطعه شعر نوشته‌ام، اگر لازم است چند بيت آن را روى مزارم بنويسيد.

تو اى مادر مكن زارى، مزن بر سر كه من اكنون بسى شادم

نمردم زنده مى‌باشم بود رنج تو در يادم، همانا كه شير پاک تو مرا جانباز پرورده

كه جان خويش را در ره قرآن زِ كف دادم

من كه راه خويش يافتم اِى دوستان، بعد از اين جان شما و مهدى صاحب الزمان.

خداحافظ تمام مسلمانان جهان و همشهريان عزيز.

 

 

انتهای متن/