وصیتنامه شهید «حسین سنماری»؛
میوه صبر، شیرین است
شهید «حسین سنماری» در وصیتنامهاش مینویسد: «اگر شهادت نصیب من شد، راضى به رضاى خدا باشید و بدانید که میوه صبر، شیرین است ...»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی«خاورستان»، شهید «حسین سنماری» بیستم شهریور سال ۱۳۴۳، در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش رضا، کتابفروش بود و مادرش فروغالسادات نام داشت، تا پایان دوره متوسطه در رشته برق درس خواند و دیپلم گرفت. این شهید بزرگوار به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت، بیستم فروردین سال ۱۳۶۶، در شلمچه به شهادت رسید، پیکرش مدتها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۶، پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
متن وصیتنامه شهید حسین سنماری:
دوست دارم لبخندى باشم تا بر لبهاى رزمندهاى بشکفم؛ لبخندى به مادرش. دوست دارم دسته گل پریشانى باشم رها شده بر تابوت شهیدى؛ باز آمده از سرزمین جهاد. دوست دارم شهیدى باشم ایستاده بر شانههاى استوار و متین برادرانم آزاد و سربلند؛ شهیدى که در آغوش افق محو شود. دوست دارم یک رزمنده باشم.
با سلام به پدر و مادر عزیزم، چند مطلب بود که مىخواستم به عرض برسانم: اول اینکه اگر شهادت نصیب من شد، راضى به رضاى خدا باشید و بدانید که میوه صبر، شیرین است.
مىدانم که در این عُمر کوتاه خود نتوانستم زحمات فراوان شما را جبران کنم؛ ولى امیدوارم بتوانم شما را در آخرت شفیع باشم. از این موضوع خوشحال و شاد باشید که امانتدار خوبى بودید و از شما خواهشمندم کارى نکنید که باعث لطمه به انقلاب شود و باز شما را هر چه بیشتر به تقوا سفارش مىکنم. در راهى که انتخاب کردید، استوار باشید، چون کوه بایستید و پشتیبان ولایتفقیه باشید.
انتهای خبر/10