به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، عباس ریحانی عضو دانشگاه بیرجند در یادداشتی نوشت: غدیر خم تنها نام یک مکان نیست؛ بلکه سنگ‌نشانی است که همه راه‌ها بدان ختم و از آن آغاز می‌شود. این روز عظیم، نشانه‌ای از تکریم خداوند به انسان است تا کرامت‌های نهفته در وجود انسان شکوفا گردد. غدیر، کلاس تازه‌ای است در مسیر امتداد نبوت که انسان را به ولایت می‌رساند و به استغنای حقیقی می‌رساند؛ استغنایی که او را از همه‌چیز جز خدا بی‌نیاز می‌سازد.

این استغنا، دنیای وسیع را در برابر انسان کوچک می‌کند و او را به عظمت والای انسانی می‌رساند. دلی سیر و چشمی روشن و دستانی پاک که برای طهارت دنیا به ایمان متکی‌اند، محصول غدیر است. بنابراین، غدیر را نباید صرفاً به عنوان عیدی یک‌روزه دید که به شادمانی پایان یابد؛ بلکه این عید بزرگ، باید در پهنه بزرگی انسان ادامه یابد.

حقیقت ایمان در غدیر تجلی یافته است؛ آن‌گونه که از خطبه غدیری پیامبر اکرم (ص) روشن می‌شود. این خطبه، نه فقط خطاب به مردمان آن زمان بلکه برای همه تاریخ است؛ اعلامی روشن برای زیست مومنانه و پیمودن راه ولایت. جمله «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» تنها یک آیه نیست بلکه بخشی از سرفصل بلندی است که پیامبر با زبان وحی آن را تبیین کرده‌اند.

خطبه غدیر با ستایش خداوند و بیان مراتب توحید آغاز می‌شود؛ ستایشی از خدای یکتا که در علو و کبریایش بی‌نظیر است، بی‌مکان و بی‌حرکت، سراسر وجود را فرا گرفته و بر همه چیز احاطه دارد. سپس پیامبر گواهی می‌دهد که خداوندی جز او نیست، که نور و قدرتش ابدیت را شامل است.

در ادامه، مأموریت نهایی خود را به گوش جهانیان می‌رساند؛ پیام الهی که خلافت علی علیه‌السلام را ابلاغ می‌کند: «به نام خداوند همه مهرِ وی، پروردگارت درباره علی و خلافت او بر تو فرود آمده است، بر مردم ابلاغ کن؛ وگرنه رسالت الهی به انجام نرسیده است.»

این خطبه را باید خواند و به روزآمدگی مفاهیم آن توجه کرد، زیرا ماموریت پیامبر اسلام همچون آیات قرآن، ناظر به همه زمان‌ها و مکان‌هاست. همه ما موظفیم در همین مسیر گام برداریم، چرا که ایمان جز با غدیری شدن معنا نمی‌یابد.