به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۳۸ قرآن کریم آمده است: «وَ الَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنْکُمْ وَ یَذَرُونَ أَزْواجاً یَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَ عَشْراً فَإِذا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا جُناحَ عَلَیْکُمْ فِیما فَعَلْنَ فِی أَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ»   و کسانی از شما که می‌‏میرند و همسرانی باقی می‌‏گذارند، آن زنان باید چهار ماه و ده روز خویشتن را در انتظار نگاه دارند و چون به پایان مهلت‌(عدّه)شان رسیدند، گناهی بر شما نیست در آنچه (می‌‏خواهند) دربارۀ خودشان به طور شایسته انجام دهند. (و با مرد دلخواه خود ازدواج کنند) و خداوند به آنچه عمل می‌کنید آگاه است. 

نکته‌های سور‌ۀ بقره - آیه ۲۳۴:
در تفسیرالمیزان، گزارشی از عقاید اقوام و ملل مختلف، در مورد زنانی که شوهران خود را از دست می‌‏دهند، آمده است. 

در آنجا می‏‌خوانیم: برخی اقوام معتقد بودند که باید بعد از مرگ شوهر، زن را زنده بسوزانند. 

و برخی دیگر می‌گفتند که او را به همراه شوهر، زنده در زیر خاک دفن کنند. 

بعضی از اقوام برای همیشه ازدواج مجدّد همسر را ممنوع می‌دانستند. 

و برخی زودتر از یک‌سال و یا نُه‌ماه را مجاز نمی‌‌دانستند. 

در میان بعضی از اقوام رایج بود که اگر مرد وصیّت کند، باید تا آن مدّت که وصیّت کرده همسرش ازدواج نکند 

و برخی نیز از همان لحظۀ مرگ، ازدواج مجدّد را مجاز می‌‏دانستند. 

در میان این عقاید انحرافی که افراط و تفریط در آنها نمایان است، اسلام نظریۀ خود را مبنی بر نگاه داشتن عدّه و سپس اجازۀ ازدواج با مرد دلخواه را در چارچوب شایستگی و معروف بودن، ارائه داده است. 

انتهای خبر/10