به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۷۷ قرآن کریم آمده است: « فَما تَنْفَعُهُمْ شَفاعَةُ الشَّافِعِینَ * فَما لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَةِ مُعْرِضِینَ * کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ * فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ * بَلْ یُرِیدُ کُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یُؤْتی‏ صُحُفاً مُنَشَّرَةً * کَلَّا بَلْ لا یَخافُونَ الْآخِرَةَ * کَلَّا إِنَّهُ تَذْکِرَةٌ * فَمَنْ شاءَ ذَکَرَهُ *» « پس شفاعت شافعان سودشان ندهد. چه شده آنان را که از تذکّر (قرآن) روی گردانند؟ گویا آنان گورخرانی هستند که از شیر می‌گریزند. بلکه هریک از آنان توقّع دارد که نامه‌هایی سرگشاده (از سوی خدا) به او داده شود. چنین نیست، بلکه آنان از آخرت نمی‌ترسند. چنین نیست، همانا آن (قرآن) تذکّری ارزشمند است. پس هرکس خواست، با آن تذکّر یابد.» 

نکته‌های سورۀ مدثر- آیات ۴۸-۵۵:
«حُمُرٌ» جمع «حمار» به الاغ وحشی گفته می‏‌شود و معادل فارسی آن گورخر است. کلمۀ «گور» به معنای صحرا و گورخر یعنی الاغ صحرایی.

در تشبیه فرار کفّار از قرآن، به فرار گورخر از شیر نکاتی نهفته است:
الف) فرار گورخر از شیر بر اساس عقل و شعور نیست. 

ب) این فرار با وحشت همراه است. 

ج) فرار با هدف خاصی صورت نمی‏‌گیرد. 

د) فرار کننده توان و فرصتی برای تجدید قوا ندارد و عاقبت اسیر خواهد شد.

«قَسْوَرَةٍ» از «قسر» به معنای قهر و غلبه و یکی از نام‏ های شیر است و در برخی موارد به معنای شکارچی نیز آمده است. به نظر می‏‌رسد مراد، فرار گورخر از شیر یا صیّاد باشد. 

در برخی روایات آمده است که ابوجهل و جماعتی از قریش به پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله گفتند: ما به تو ایمان نمی‌آوریم مگر آن که نامه‌‏ای از آسمان بیاوری که عنوانش این باشد: از پروردگار جهانیان به فلان فرزند فلان و در آن رسماً به ما دستور داده شود که به تو ایمان آوریم. (تفسیر مراغی) 

در آیاتی از قرآن کریم از توقّع نابجای کفّار که می‌‏گفتند: «وَ لَنْ نُؤْمِنَ لِرُقِیِّکَ حَتَّی تُنَزِّلَ عَلَیْنا کِتاباً نَقْرَؤُهُ» (اسرا،۹۳) ما هرگز به تو ایمان نمی‌آوریم مگر آنکه بر ما کتابی نازل کنی که ما بخوانیم. سخن به میان آمده است. در سورۀ انعام نیز مشابه آیه ۵۲ را می ‏خوانیم که گفتند: «لَنْ نُؤْمِنَ حَتَّی نُؤْتی‏ مِثْلَ ما أُوتِیَ رُسُلُ اللَّهِ»(انعام،۱۲۴) ایمان نمی‌‏آوریم مگر آن که آنچه برای انبیاء آمده است، برای ما نیز بیاید. در پاسخ این توقّعات نابجا خداوند می‌فرماید: «اللَّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ» (انعام،۱۲۵) خداوند بهتر می‌‏داند که رسالتش را کجا قرار دهد.

انتهای خبر/10