به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۹۰ قرآن کریم آمده است؛ « بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ * وَ الْیَوْمِ الْمَوْعُودِ * وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ * قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ * النَّارِ ذاتِ الْوَقُودِ * إِذْ هُمْ عَلَیْها قُعُودٌ * وَ هُمْ عَلی‏ ما یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ * وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ * الَّذِی لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ شَهِیدٌ *»   « به نام خداوند بخشنده مهربان‏ سوگند به آسمان که دارای برج‌های بسیار است. به روز موعود سوگند. به شاهد و مشهود سوگند. مرگ بر صاحبان گودال (پر آتش). همان آتش پر هیزم. آنگاه که آنان بالای آن نشسته بودند. و تماشاگر شکنجه‌‏ای بودند که نسبت به مؤمنان روا می‌داشتند. آنان هیچ ایرادی به مؤمنان نداشتند، جز آنکه به خدای عزیز و حمید ایمان آورده بودند. آن که حکومت آسمان‌ها و زمین برای اوست و خداوند بر هر چیز گواه است.» 

نکته‌های سورۀ بروج- آیات ۱-۹:
«بروج» جمع «برج» به معنای امر ظاهر و آشکار است؛ چنانکه «تبرج» به معنای آشکار ساختن زینت است. اگر به عمارت‌های بلند و مرتفع، برج گفته می‌شود، از آن جهت است که در میان دیگر ساختمان‏‌ها، آشکارتر است. مراد از «بروج» در این آیات، ستارگان آسمان است که همچون برجی بلند، از دور آشکار و درخشان هستند. چنانکه در آیه‌ای دیگر می‌فرماید: «وَ لَقَدْ جَعَلْنا فِی السَّماءِ بُرُوجاً وَ زَیَّنَّاها لِلنَّاظِرِینَ» (حجر،۱۶) 

برای آیه‏ «شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ» حدود سی مصداق گفته شده است؛ از جمله اینکه شاهد، خداوند و مشهود، ما سوی اللّه است، یعنی سوگند به خالق و به کلّ هستی. 

امام حسن علیه‌السّلام می‌‏فرماید: (تفسیر نورالثقلین) مراد از شاهد، پیامبر است به دلیل آیه«‏ إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً ...» (احزاب،۴۵) و مراد از مشهود، قیامت است، به دلیل آیه‏ «ذلِکَ یَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِکَ یَوْمٌ مَشْهُودٌ» (هود،۱۰۳) 

«وقود» به معنای آتش‌گیرانه و مایۀ سوخت است. 

«اخدود» به معنای گودال عمیق است 

مراد از «اصحاب الاخدود» کسانی هستند که در زمین گودالی وسیع ایجاد کردند و آتشی بزرگ در آن افروختند و سپس مؤمنان را در آتش انداخته و آنان را زنده زنده سوزاندند. چنانکه در مورد حضرت ابراهیم نیز چنین عمل کردند. 

امّا اینکه این ستمگران و آن مؤمنان چه کسانی بودند، روایات گوناگونی وارد شده، ولی در قرآن ذکری از آنها به میان نیامده است.

انتهای خبر/10