تسنیم وحی؛
تفسیر صفحۀ ۵۶۷ قرآن کریم
و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و (مردم) مناطق زیر و رو شده (قوم لوط) مرتکب خطا شدند. پس فرستاده پروردگارشان را سرپیچی کردند و خداوند آنان را به قهری فزاینده و سخت بگرفت.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۶۷ قرآن کریم آمده است: « وَ جاءَ فِرْعَوْنُ وَ مَنْ قَبْلَهُ وَ الْمُؤْتَفِکاتُ بِالْخاطِئَةِ * فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رابِیَةً * إِنَّا لَمَّا طَغَی الْماءُ حَمَلْناکُمْ فِی الْجارِیَةِ * لِنَجْعَلَها لَکُمْ تَذْکِرَةً وَ تَعِیَها أُذُنٌ واعِیَةٌ» « و فرعون و کسانی که پیش از او بودند و (مردم) مناطق زیر و رو شده (قوم لوط) مرتکب خطا شدند. پس فرستاده پروردگارشان را سرپیچی کردند و خداوند آنان را به قهری فزاینده و سخت بگرفت. همانا (در زمان نوح) چون (با اراده و قهر ما) آب طغیان کرد شما را در آن کشتی روان سوار کردیم. تا آن را وسیلۀ تذکّری برای شما قرار دهیم و گوشی که شنواست آن را ضبط کند.»
نکتههای سورۀ حاقه- آیات ۹-۱۲:
«مؤتفکات» جمع «مؤتفکة» از «ائتفاک» به معنای زیر و رو شدن و مقصود از آن مناطق قوم لوط است.
«رابِیَةً» از ربا به معنای رشد فزاینده است و عذاب رابیة یعنی عذاب سخت.
«تَعِیَها» از «وعی» به معنای حفظ و فهم و پذیرش است.
زمخشری، فخررازی، مراغی، قرطبی، از مفسّران اهل سنّت و شیخ طبرسی، ابوالفتوح رازی و علامه طباطبایی از مفسّران شیعه، روایاتی را نقل کردهاند که بر اساس آن، «أُذُنٌ واعِیَةٌ» به حضرت علی علیهالسّلام تطبیق شده است. و مفرد بودن کلمه «أُذُنٌ» تأیید همین نکته است که آن که تمام حقایق را حفظ کرده یک گوش بیشتر نبوده است.
پیامهای سورۀ حاقه- آیات ۹-۱۲:
۱- قوم لوط در چندین منطقه بودند و همگی هلاک شدند. «مؤتفکات»
۲- اطاعت از پیامبران، واجب و مخالفت آنان سبب نابودی است. «فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رابِیَةً»
۳- نافرمانی انبیا، کیفر دنیوی نیز دارد. «فَعَصَوْا ... فَأَخَذَهُمْ»
۴- خداوند اتمام حجّت میکند؛ اول پیامبر میفرستد، اگر مردم نافرمانی کنند، با قهر خود آنان را میگیرد. «فَعَصَوْا رَسُولَ ... فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رابِیَةً»
۵- قهر الهی شدید است. «أَخْذَةً رابِیَةً»
۶- خداوند در لابهلای قهر و عذاب، به گروهی لطف میکند. «لَمَّا طَغَی الْماءُ حَمَلْناکُمْ فِی الْجارِیَةِ»
۷- مردم جزیرة العرب از باقیمانده نسل نوحند. «حَمَلْناکُمْ»
۸- از حوادث تلخ باید عبرت گرفت. «لِنَجْعَلَها لَکُمْ تَذْکِرَةً»
۹- حفظ آثار و تاریخ و کلمات یک ارزش است. «تَعِیَها أُذُنٌ واعِیَةٌ»
۱۰- شنیدنی ارزش دارد که همراه با فهم و حفظ باشد. «تَعِیَها أُذُنٌ واعِیَةٌ»
انتهای خبر/10