به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، بیرجند این روزها حال‌وهوای دیگری دارد؛ گویی نسیم خنکی از صحن گوهرشاد برخاسته، از کوه‌های بینالود گذشته و از راهی دور به کوچه‌ها و خیابان‌های این شهر کویری رسیده است.

عطر دل‌انگیز صحن و سرای خورشید هشتم، حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع)، همزمان با ایام مبارک دهه کرامت، در فضای درمانی و دل‌نگران بیمارستان‌های بیرجند پیچید و دل‌های مضطرب بیماران و همراهانشان را آرامشی دیگرگونه بخشید.

در قالب دو کاروان از خادمان حضرت رضا(ع)، با پرچم سبز و متبرک بارگاه ملکوتی امام مهربانی‌ها، شمیم ناب رضوی در بیمارستان حضرت ولیعصر(عج)، بیمارستان میلاد و بیمارستان ایرانمهر این شهر طنین‌انداز شد.

حضور این کاروان‌ها، تنها حضور چند انسان خادم نبود؛ گویی خود حضرت آمده بود، با دست‌های شفا، با نگاهی پر از مهر و لبخندی از جنس بهشت. خادمان، لباس خادمی را نه فقط بر تن، که بر دل داشتند؛ همان دل‌هایی که از صحن‌های طلایی مشهدالرضا سیراب شده و حالا آمده‌اند تا در کویر جنوب خراسان، قطره‌ای از آن باران کرامت را به دل‌های خسته بیماران برسانند.

یکی از خادمان آرام کنار تخت کودکی نشست، دستش را گرفت و آرام گفت: «برای شفایت دعا کرده‌ام کنار گنبد طلا». و چشم‌های کودک، با برق امیدی تازه روشن شد؛ نوری که از مشهد آمده بود، بی‌واسطه، بی‌تکلف، بی‌مرز.

در بخش اورژانس، صدای یا رضا پیچید؛ در بخش کودکان، لبخند بر لبان مادرانی نشست که هفته‌ها با دلهره کنار تخت فرزندان بیمار خود شب را به صبح رسانده بودند.

در سی‌سی‌یو، جایی که نفس‌ها به شماره افتاده‌اند، پرچم سبز رضوی را با دستانی لرزان لمس کردند و اشک‌های فروخورده جاری شد؛ اشک‌هایی که این بار از جنس امید بود، نه اندوه.

نبات‌های تبرکی، از حرم آورده شده بودند؛ ساده، اما مقدس. گویی دستان حضرت، خود آن‌ها را میان بیماران بخشیده باشد. آن لحظات، لحظاتی از جنس آسمان بود، که انسان‌ها زمینی‌اش کردند. پرچم سبز که بالا رفت، دل‌ها نیز به آسمان بلند شد. دعاها جاری شد، صلوات‌ها فضا را پر کرد و سکوت سنگین درمانگاه‌ها، جای خود را به نجواهای پر از عشق داد.

کارکنان بیمارستان‌ها نیز با اشتیاق، در کنار کاروان‌های رضوی قرار گرفتند. پزشکان، پرستاران، خدمه؛ همه، دل از کار کشیدند و دل به صفای حضور خادمان بستند. آن روز بیمارستان‌ها فقط مکانی برای درمان جسم نبودند، بلکه شفاخانه دل‌های زخم‌خورده و دلتنگ شدند.

این حرکت معنوی که در قالب ۶۵ کاروان در سراسر ایران و ۱۹ کشور جهان انجام می‌شود، تنها سفری تبلیغی نیست، بلکه سفری است از جنس محبت، معنویت، همدردی و امید. در هر قدم، رد پای مهر رضوی دیده می‌شود و در هر لبخند، تجلی کرامت علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع).

اینجا، در دل کویر، جایی دور از صحن‌های زرین مشهد، اما دل‌ها نزدیک‌تر از همیشه‌اند؛ به گنبدی که سایه‌اش را تا بیرجند کشیده، به حرمی که در دل هر عاشق، جای دارد. و مردم بیرجند، با چشمانی اشک‌آلود و دلی سبک‌شده، در کنار پرچم سبز رضوی زمزمه کردند: «السلام علیک یا علی‌بن‌موسی‌الرضا، ای طبیب جان‌ها، ای شفیع دردهای بی‌درمان.»

انتهای گزارش/10