به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، مرتضی ابراهیمی فرمانده گردان امام حسین(ع) شهرستان ملارد و از دوستان شهید مصطفی صدرزاده بود. مرتضی چند بار برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) عازم سوریه شده بود اما سرنوشت برایش اینطور رقم زد که در کشور خودش به شهادت برسد. شهید ابراهیمی در درگیری‌هایی که اغتشاش گران آبان سال 98 ایجاد کرده بودند به ضرب چاقو شهید شد. او در وصیت نامه خود اینطور می‌نویسد:

بسمه تعالی

دوستان و همکاران خوبم

سلام علیکم

از تمامی شما درخواست حلالیت دارم امیدوارم همیشه موفق باشید. از اینکه زحمت مراسم من بر عهده شما است تشکر و حلالیت می‌طلبم. 

در خط ولایت و پشتیبان ولایت باشید که چراغ راه است. نگذارید که دشمن چه از راه جنگ سخت و چه از راه جنگ نرم، دین و کشورتان را از شما بگیرند. توکلتان بر خدا و ائمه باشد. به قول دوستی که هیچ‌وقت او را آنگونه که باید نشناختم. شهید صدرزاده: اگر دستم به دامان امام‌حسین (ع) برسد، نام تک‌تکتان را خواهم برد.

مرتضی رنجبر عزیز دوست و فامیل خوبم حواست به خانواده‌ام باشد و ان‌شاءالله حلالم کنی.  

دوستت دارم مرا در جوار امامزاده اسماعیل(ع) شهریار دفن کنید، که این مسئولیت را به دوست خوبم رضا طراقی می‌سپارم و ان‌شاءالله من را حلال می‌کند.

و در آخر از تمام نیروهایم حلالیت می‌طلبم که فرمانده خوبی قطعاً برای شما نبودم، ولی خدا می‌داند تمام سعی خود را برای انجام وظیفه‌ام کرده‌ام

و ان‌شاءالله در مقابل خدا روسیاه نیستم. اگر حرفی زدم یا تندی کردم، مرا به بزرگواریتان ببخشید که توان من در همین اندازه بود.

دوست و رفیق شما مرتضی ابراهیمی

انتهای پیام/