زهرا قربانی خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان» در یادداشتی نوشت: جنگ ۱۲ روزه‌ای که به ایران تحمیل شد، نه فقط یک نبرد نظامی، بلکه آزمونی جدی برای اراده، انسجام و توان اقتصادی کشور بود. در حالی که بسیاری از کارشناسان هشدار کمبود ارز، تورم، و اختلال در زنجیره تأمین را می‌دادند، آنچه در عمل رخ داد، تجربه‌ای متفاوت و امیدبخش بود.

در این میان، نقش دولت در مدیریت بازار ارز، تأمین کالاهای اساسی و ایجاد آرامش روانی در جامعه، یکی از نقاط برجسته عملکرد نظام اجرایی بود. سیاست‌های سریع و هدفمند بانک مرکزی در تزریق ارز و کنترل تقاضای کاذب، از یک سو و سرعت در ترخیص کالاهای وارداتی از گمرکات، از سوی دیگر، توانستند مانع از شکل‌گیری التهاب در بازار شوند.

اما واقعیت این است که دولت به‌تنهایی نمی‌توانست این بار را به دوش بکشد. مردم، با رفتار منطقی و پرهیز از هجوم به بازار ارز و کالا، نشان دادند که اعتماد اجتماعی هنوز زنده است. آنچه از این بحران سربرآورد، تصویر روشنی از سرمایه اجتماعی ایران بود؛ سرمایه‌ای که در قالب «اعتماد» و «همدلی» جلوه‌گر شد.

نقش نهادهای مردمی، گروه‌های جهادی، بسیج، مساجد و دیگر تشکل‌های مدنی در ایجاد آرامش روانی و توزیع به‌موقع اقلام در مناطق مختلف کشور، بسیار کلیدی بود. در شرایطی که بسیاری از کشورها در مواجهه با بحران‌های مشابه دچار فروپاشی اجتماعی می‌شوند، ایران با تکیه بر انسجام ملی و هویت مشترک، توانست ساختار خود را حفظ کند و حتی مقاوم‌تر از گذشته ظاهر شود.

این تجربه یک پیام روشن دارد: وحدت، نه فقط یک شعار ملی، بلکه یک راهبرد مؤثر برای عبور از بحران‌های سخت است. همدلی مردم با حاکمیت، و عملکرد هماهنگ دستگاه‌های دولتی و مردمی، مدلی است که می‌تواند الگویی برای مواجهه با چالش‌های بزرگ‌تر در آینده باشد.

شاید جنگ ۱۲ روزه تمام شده باشد، اما درس‌های آن، برای آینده ایران ماندگار خواهد بود.

انتهای خبر/