به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۱۵۵ قرآن کریم آمده است: قالَ ادْخُلُوا فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِکُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ فِی النَّارِ کُلَّما دَخَلَتْ لَمَّخَتْ أُمَّخَتْ حَتَّی إِذَا ادَّارَکُوا فِیها جَمِیعاً قالَتْ أُخْراهُمْ لِأُولاهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ أَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذَالِّاً ضِعْالِّاً ضِعْفٌ وَ لکِنْ لا تَعْلَمُونَ» «(خداوند، پس از اعترافشان به کفر در لحظۀ مرگ) می‌فرماید: شما نیز در میان گروه‌هایی از جنّ و انس، که پیش از شما بوده‌اند، به دوزخ داخل شوید. هر گاه گروهی وارد (جهنّم) شود، گروه همکیش خود را لعن و نفرین کند، تا همه یک‌جا در دوزخ بهم رسند. آنگاه گروه متأخّر دربارۀ گروه قبلی می گوید: خدایا! اینان که ما را گمراه کردند، پس عذابی دو زیاد از آتش دوزخ برایشان بیاور بودند (کیفری برای گمراهی و کیفری برای گمراه ساختن ما. خداوند) می‌فرماید: برای هر کدام، (عذابی) دو برابر است، ولی نمی‌دانید.»

نکات سورۀ اعراف - آیۀ ۳۸:

از صحنه‌های تکان‌دهنده قیامت، گفت‌وگوی دوزخیان با اتحاد، به ویژه با سران و بزرگانی است که باعث جهنّم شدن آنها می‌شود. به همین جهت دوستان بی‌تقوا نیز با هم دشمن می‌شوند. «الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِینَ» (زخرف، ۶۷)، گاهی هم می‌کنند که عوامل گمراهی خود را ببینند و پایشان کنند. «أَرِنَا الَّذَیْنِ أَضَلَّانا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ نَجْعَلْهُما تَحْتَ أَقْدامِنا» (فصّلت، ۲۹) و گاهی اوقات از بزرگان را عامل خود می‌دانند. «أَطَعْنا سادَتَنا وَ کُبَراءَنا فَأَضَلُّونَا السَّبِیلَا» (احزاب، ۶۷) امّا انسان دارای اختیار و آزادی عمل است و نمی‌تواند انحراف کند و خطای خود را تنها به گردن دیگران اندازد.

امام صادق علیه‌السّلام فرمودند: مراد از رهبران «هؤُلاءِ أَضَلُّونا»، رهبران فاسد و ائمّۀ ظلم و جور می‌باشد. (تفسیر نورالثقلین)

در قیامت رهبران جور و پیروان آنها، هر کدام دو برابر عذاب می‌شوند، زیرا قرآن در پاسخ به منحرفان برای عذاب دو برابر رهبران خود می‌فرماید: رهبران دو برابر رهبران خود می‌فرماید: آنها نیز برای انحراف خود و برای اینکه با پیروی و حمایت از خود به رهبران باطل رونق دادند.

پیام‌های سوره‌عراف- آیه ۳۸:

۱. در بهشت، کینه و دشمنی نیست، سراسر صلح و صفاست ولی در جهنّم، افراد مختلف را لعن و نفرین می‌کنند. «لَعَنَتْ أُخْتَها» چنانکه در آیه ۲۵ سوره عنکبوت می‌خوانیم: «یَکْفُرُ بَعْضُکُمْ بِبَعْضٍ وَ یَلْعَنُ بَعْضُکُمْ بَعْضاً»

۲. جن نیز مانند انسان، تکلیف دارد و گنهکاران هر دو سرنوشتی مشابه دارند و در یک دوزخ می‌گیرند. «الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ فِی النَّارِ» «لَعَنَتْ أُخْتَها»

۳. کفّار، یکباره وارد دوزخ نمی‌شود، بلکه به ترتیب و نوبت می‌شود. «کُلَّما دَخَلَتْ»

۴. ولایت‌ها، محبت‌ها و حمایت‌های غیر الهی، در قیامت به کینه و نفرین و دشمنی تبدیل می‌شوند. «لَعَنَتْ أُخْتَها»

۵. در قیامت، همه می‌کنند گناه خود را به گردن دیگری می‌اندازند یا برای خود شریک جرم پیدا می‌کنند. «هؤُلاءِ أَضَلُّونا»

۶. گاهی انسان کابرهایی می‌بینند که خود آگاه نیستند. «وَ لکِنْ لا تَعْلَمُونَ»