به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۶۳ قرآن کریم آمده است: « وَ أَسِرُّوا قَوْلَکُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ * أَ لا یَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَ هُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ*»   « گفتارتان را پنهان کنید یا آشکار سازید، (تفاوتی ندارد) همانا او به آنچه در سینه‌هاست آگاه است. آیا کسی که آفرید، (از حالات آفریده خود) آگاه نیست؟ در حالی که او باریک‌بین و آگاه است.» 

نکته‌های سورۀ ملک - آیات ۱۳-۱۴:
طبق روایتی از تفسیر نورالثقلین امام رضا علیه‌السّلام فرمود: مراد از لطیف، کوچکی و نازکی نیست، بلکه مراد آن است که علم خدا در اشیا نفوذ دارد ولی درک او از سوی دیگران ممتنع است.

پیام‌های سورۀ ملک- آیات ۱۳-۱۴:
۱- ریا و نفاق را کنار بگذاریم که خدا به باطن‌‏ها آگاه است. «عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ» 

۲- پنهان بودن، در علم عمیق خداوند، اثری ندارد. او تمام نیّت‌ها و راز دل‏‌ها را می‌داند. «إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ» ( «عَلِیمٌ» نشانه علم عمیق و گسترده است.) 

۳- علم خداوند به مخلوقات، به خاطر خالقیّت اوست. (کسی‏ که چیزی را ساخته و آفریده، از حالات آفریده خود آگاه است.) «أَ لا یَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ» 

۴- ایمان به علم خداوند، بهترین عامل بازدارنده از نفاق و نهان کاری است. «أَسِرُّوا قَوْلَکُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ‏ ... أَ لا یَعْلَمُ‏ ...»

 
تفسیر صفحۀ ۵۶۳ قرآن کریم - سورۀ ملک- آیه ۱۵- تفسیر نور:
 
 « هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِی مَناکِبِها وَ کُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَ إِلَیْهِ النُّشُورُ *»   « اوست که زمین را برای شما رام ساخت، پس در شانه‌های آن رفت و آمد کنید و از رزق الهی بخورید (و بدانید که) برانگیخته شدن فقط به سوی اوست.» 

نکته‌های سورۀ ملک- آیه ۱۵:
«منکب» به معنای شانه است و شانه بهترین عضو برای قرار گرفتن بار بر روی آن است. شانۀ زمین، یعنی قسمت‌هایی از زمین که بار رزق شما بر آن است. 

زمین رام انسان است و با وجود چند نوع حرکت مختلف، آرام است. اگر به طور دائم زمین گرفتار زلزله یا آتشفشان بود، یا فاصله زمین با خورشید دورتر و یا نزدیکتر بود و یا هریک از محاسبات موجود برزمین حاکم نبود، زمین برای انسان رام نبود. «جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا»

پیام‌های سورۀ ملک- آیه ۱۵:
۱- خداوند، زمین را رام ساخته تا امکان تلاش و کوشش بشر بر روی آن فراهم باشد. «جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِی مَناکِبِها» 

۲- رزق از سوی خداوند است؛ ولی برای به دست آوردن آن تلاش لازم است. «فَامْشُوا فِی مَناکِبِها وَ کُلُوا مِنْ رِزْقِهِ» 

۳- هستی در حال حرکت و رو به تکامل است: طبیعت برای انسان. «جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا» انسان برای تلاش. «فَامْشُوا فِی مَناکِبِها» تلاش برای رزق. «کُلُوا مِنْ رِزْقِهِ» دنیا برای آخرت. «إِلَیْهِ النُّشُورُ» 

۴- کامیابی‌های دنیا نباید سبب غفلت از قیامت شود. «کُلُوا ... وَ إِلَیْهِ النُّشُورُ»

انتهای خبر/۱۰