به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۹۴ قرآن کریم آمده است؛ « کَلَّا إِذا دُکَّتِ الْأَرْضُ دَکًّا دَکًّا * وَ جاءَ رَبُّکَ وَ الْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا * وَ جِی‏ءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسانُ وَ أَنَّی لَهُ الذِّکْری‏ * یَقُولُ یا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیاتِی * فَیَوْمَئِذٍ لا یُعَذِّبُ عَذابَهُ أَحَدٌ * وَ لا یُوثِقُ وَثاقَهُ أَحَدٌ *»   « چنان نیست، (که می‌پندارید، بلکه) آنگاه که زمین به شدّت درهم کوبیده شود. و (فرمان) پروردگارت با فرشتگان صف در صف فرا رسد. در آن روز دوزخ را حاضر کنند، در آن روز انسان متذکّر شود ولی این تذکّر چه سودی برایش دارد؟ (در آن روز انسان) می‌گوید: ای کاش برای زندگی (امروز) چیزی از پیش فرستاده بودم. پس در آن روز هیچکس به مانند عذاب او عذاب نکند. و هیچکس چون به بند کشیدن او، در بند نکشد.» 

نکته‌های سورۀ فجر- آیات ۲۱-۲۶:
«دک» به معنای کوبیدن و هموار کردن است و دکّه و دکّان جایی است که برای عرضه اجناس، زمین آن هموار و مهیا می‌شود. 

امام رضا علیه‌السّلام فرمود: مراد از «جاءَ رَبُّکَ»، آمدن فرمان پروردگار است (نه آمدن خود پروردگار).(تفسیر نورالثقلین) چنانکه در آیه ۳۳ سورۀ نحل می‌‏فرماید: «یَأْتِیَ أَمْرُ رَبِّکَ»، فرمان پروردگارت می‌آید. 

مراد از «وَ جِی‏ءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ»، پرده‌برداری از روی آن باشد.(تفسیر المیزان) چنانکه در جای دیگر می‌فرماید: «بُرِّزَتِ الْجَحِیمُ لِمَنْ یَری‏» (نازعات،۳۶) 

هنگامی که آیه‏ «وَ جِی‏ءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ» نازل شد، پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله درهم فرو رفت، به گونه‌‏ای که هیچکس جرأت سخن گفتن با آن حضرت را نداشت. (بحار، ج ۱۰۵، ص ۱۰۳.)=

انتهای خبر/10