به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، مهدی کاظمی‌فرد در یادداشتی نوشت: بیست و هفتم اردیبهشت، روز روابط عمومی و ارتباطات، فرصتی مغتنم برای بازخوانی نقش و جایگاه این نهاد کلیدی در ساختار اجرایی کشور است؛ نهادی که اگرچه در نام و ظاهر در تمام سازمان‌ها و ادارات دولتی حضور دارد، اما در عمل، در بسیاری از موارد از کارکرد اصلی خود دور مانده و به یک واحد کم‌اثر یا صرفاً تشریفاتی تقلیل یافته است.

روابط عمومی‌ها باید چشم، گوش و زبان دستگاه‌ها باشند؛ بازتاب‌دهنده‌ی عملکرد، منتقل‌کننده‌ی بازخوردهای مردمی، پاسخگو به مطالبات رسانه‌ای و همچنین تسهیل‌گر تعاملات داخلی و بیرونی سازمان. در واقع، در دنیای پیچیده‌ی امروز که «جنگ روایت‌ها» و «تسلط رسانه‌ها» میدان اصلی قدرت شده‌اند، روابط عمومی‌ها می‌توانند خط مقدم جبهه‌ی رسانه‌ای دستگاه‌ها باشند.

 با این حال، در استان‌هایی همچون خراسان جنوبی، جایگاه واقعی روابط عمومی همچنان مغفول مانده و این غفلت، تبعاتی جدی برای ارتباط مردم و دولت در پی داشته است.

یکی از چالش‌های اساسی در دستگاه‌های اجرایی خراسان جنوبی، کمبود نیروی انسانی متخصص در حوزه روابط عمومی است.

بسیاری از این واحدها با نیروهای غیرمرتبط، بدون آموزش‌های حرفه‌ای یا با چند وظیفه‌ی متداخل اداره می‌شوند. نتیجه چنین نگاهی، تولید محتوای ضعیف، نبود برنامه‌ریزی ارتباطی مؤثر و در نهایت ناتوانی در پاسخگویی شفاف به افکار عمومی است.

نکته نگران‌کننده‌تر، فاصله‌ی محسوس بین روابط عمومی‌ها و مردم است. در حالی که انتظار می‌رود این واحدها صدای مردم را شنیده و به بدنه‌ی مدیریتی منتقل کنند، در عمل، روابط عمومی بسیاری از دستگاه‌ها نه مردم را می‌شناسند و نه ارتباط مؤثری با آنها دارند.

این بیگانگی، اعتماد عمومی را کاهش داده و زمینه‌ی رشد شایعات و اطلاعات نادرست را فراهم کرده است.

افزون بر این، نبود تعامل سازنده بین رسانه‌ها و روابط عمومی‌ها در خراسان‌جنوبی نیز مشکل‌ساز شده است.

رسانه‌ها به عنوان نماینده افکار عمومی، برای انجام وظیفه خود نیازمند همکاری شفاف و بدون واسطه با روابط عمومی‌ها هستند.

اما متأسفانه در بسیاری از موارد، این ارتباط یا وجود ندارد، یا به شکل سلیقه‌ای و محدود برقرار است. این وضعیت، مانعی جدی بر سر راه شفاف‌سازی و تبیین عملکرد دستگاه‌هاست.

همچنین، برخی از مسئولان روابط عمومی در استان خراسان‌جنوبی، هنوز درک درستی از وظایف حرفه‌ای خود ندارند. آنچه به نام گزارش عملکرد یا فعالیت رسانه‌ای منتشر می‌شود، اغلب فاقد جذابیت، اثربخشی و رویکرد حرفه‌ای است. غلبه نگاه کارمندی بر کار ارتباطی، روابط عمومی را از رسالت واقعی خود دور کرده است.

در عصر انفجار اطلاعات و سلطه رسانه‌های نوین، روابط عمومی باید به جایگاه شایسته خود بازگردد؛ نه صرفاً به عنوان یک واحد  عکاسی مدیران، نصب بنر و اطلاع‌رسانی، بلکه به عنوان بازوی راهبردی مدیریت افکار عمومی. تا زمانی که نگاه به روابط عمومی در ساختار اداری، نگاه سطحی و فرعی باشد، نمی‌توان انتظار ارتباط مؤثر، پاسخگویی شفاف و افزایش سرمایه اجتماعی را داشت.

روز روابط عمومی، یادآور این ضرورت است که اگر به دنبال اعتمادسازی، مشارکت اجتماعی و توسعه ارتباطی هستیم، باید به توانمندسازی، بازتعریف و حمایت از روابط عمومی‌ها به عنوان نهادهای کلیدی در نظام مدیریتی، توجهی ویژه و جدی داشته باشیم.

انتهای خبر/