به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، شهید «داود محمدی»، دوم اردیبهشت ۱۳۴۴، در شهر تاکستان به دنیا آمد، پدرش ذوقعلی، کارگری می‌کرد و مادرش صدف نام داشت و دانشجوی دوره کارشناسی در رشته پرستاری بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، بیست و هشتم بهمن ماه سال ۱۳۶۴، در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به کتف و دست، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

وصیت‌نامه شهید «داود محمدی»: 

من با شناخت کامل، این راه را انتخاب کردم و با اشتیاق فراوان به جبهه حق علیه باطل آمدم. جبهه‌ای که متصل به جبهه رسول الله(ص) و امام حسین(ع) است و در این جبهه برای تحقق آرمان‌های رسول‌الله(ص) و اولیای معصومین با دشمنان اسلام، قرآن و معنویت یعنی صدام و حزب بعث عراق می‌جنگیم.

پدر و مادرم! صبر را پیشه کنید، که قرآن فرموده است: «ان الله مع الصابرین» (بقره/۱۵۳) و به خدا توکل کنید که -از نظر مادی و معنوی- دارای فیض عظیم است. من به اجابت آیه: «الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله باموالهم و انفسهم»(توبه/۲۰) و نیز آیه: «ان‌الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفاً کانهم بنیان مرصوص»(صف/۴) این راه را انتخاب کردم. شما عزیزانی که در پشت جبهه هستید! از شایعه‌پراکنان که دشمنان انقلاب هستند، دوری کنید و باز هم توصیه می‌کنم که نگذارید انقلاب بازیچه دست فرصت‌طلبان شود. 

نامه‌ای که می‌نویسم از دیار کربلاییان است. مادرم! در شهادتم ناراحت نشو و نگو فرزندم تنها بود و شهید شد. نگویید ناکام بود؛ بلکه شما افتخار کنید فرزندی در راه خدا دادید... به این سعادت، افتخار کنید!‌ای پدرم! مرا حلال کن؛ چون از اول عُمرَت کار کردی و مرا بزرگ کردی؛ من امیدوارم علی و مهدی راهم را ادامه دهند.

انتهای خبر/10