
خاورستان گزارش می دهد؛
آیینهای محرم آیسک؛ عشق و وفاداری حسینی
مردم آیسک هر سال با مراسمی مانند علمبندان، حلقه ماتم و نخلگردانی، یاد و عزای امام حسین(ع) را زنده نگه میدارند؛ آیینهایی که پیوندی عمیق میان فرهنگ و ایمان و عشق به امام حسین علیهالسلام است.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، با فرا رسیدن ماه محرم، شهر آیسک در خراسان جنوبی رنگ و بویی خاص به خود میگیرد.
آیینهای عزاداری سنتی و اصیلی که سالهاست در این شهر برگزار میشود، هر ساله جمع کثیری را به خود جذب میکند. به سراغ چند تن از شهروندان، علمداران و محققان رفتیم تا درباره این مراسم خاص و معنوی گفتوگو کنیم.
علمبندان؛ پیوندی میان حاجت و ارادت
حسین عربی، علمدار پیشکسوت آیسک، میگوید: علمبستن و علم برداشتن در آیسک نشان عزاست. مردم در این منطقه وقتی نذر یا حاجتی دارند، گرهای به علم میبندند و این کار را بهعنوان نشانهای از ارادت و خواست خود انجام میدهند.
علمها معمولا چوبهای بلندی هستند که با پارچههای سیاه و رنگی تزیین میشوند و از اول محرم تا صفر نصب میمانند. در روز هفتم محرم، چند علم بزرگ را از خانههای علمداران به مسجد جامع میآوریم و با دعا و فاتحه برای اموات طلب آمرزش میکنیم.
حلقه ماتم؛ حرکت جمعی برای وفاداری به امام حسین(ع)
محمد براقی، یکی از شرکتکنندگان حلقه ماتم نیز می گوید: در این مراسم، مردان و جوانان دایره بزرگی میسازند و دست چپ خود را به کمر نفر کناری میگیرند.
داخل حلقه چند نفر با طبل و سنج نوحه میخوانند. ما با هم تکرار میکنیم؛ یکی میگوید «حسن» و جمع جواب میدهد «حسین». این کار چند بار در شبهای تاسوعا و عاشورا و روز عاشورا انجام میشود. وقتی در این حلقه هستی، احساس میکنی همه به راه امام حسین متصل هستیم و یک دل شدهایم.
نخلگردانی؛ بار سنگین عشق و وفاداری
رضا حاتمی، محقق محل نیز ادامه داد: نخلگردانی یکی از زیباترین و باشکوهترین مراسم محرم در آیسک است. نخل که نمادی از تابوت امام حسین(ع) است، توسط حدود هفتاد نفر حمل میشود.
حرکت نخل از نیمه شب عاشورا آغاز میشود و صبح روز عاشورا به همراه نوای طبل و سنج از محل آمادهسازی به حسینیه منتقل میشود. مردم با پای برهنه و ذکر یا حسین، آن را همراهی میکنند. این مراسم حزنانگیز و در عین حال با عظمت، نشانگر عشق بیپایان مردم آیسک به امام حسین(ع) است.
ابعاد فرهنگی و اجتماعی آیینها
دکتر علی ولیپور، استاد تاریخ دانشگاه هم به این نکته اشاره کرد: این آیینها ریشه در اعتقادات عمیق دینی مردم دارد و نمادهایی مانند علمهای سیاه و سرخ معنای خاصی دارند. علم سرخ نماد ادامه راه سیدالشهدا(ع) است و علم سیاه نماد عزاداری و ماتم. مردم آیسک با کاستن از فعالیتهای روزمره خود، به طور جدی در مجالس سوگواری شرکت میکنند.
این مراسمها صرفاً عزاداری نیستند بلکه فرصتی برای پیوند اجتماعی و فرهنگی قویتر و انتقال ارزشهای عاشورایی به نسلهای بعد است.
نوای عاشورا در کوچههای آیسک
زهرا رضایی، یکی از نوجوانان شرکتکننده در هیئت نیز گفت: وقتی شب عاشورا با علمها و طبلها در خیابانها حرکت میکنیم و نوحهخوانی میکنیم، حس میکنم بخشی از تاریخ هستم و همراه با همه کسانی که امام حسین را دوست دارند، اشک میریزیم و دعا میکنیم. این لحظهها خیلی خاص و روحانی است.
آیینهای محرم در آیسک جلوهای زنده و ناب از عشق و ارادت به خاندان اهل بیت(ع) است. سنتهایی که با خلوص نیت، سادگی و معنویت همراهاند و هر سال بیش از پیش مردم را در کنار هم جمع میکنند تا درسهای بزرگ عاشورا را زنده نگه دارند.
از علمبندان و حلقه ماتم تا نخلگردانی و تختگردانی، هر آیین روایتگر بخشی از مظلومیت و فداکاری امام حسین(ع) و یارانش است که در دل مردم آیسک به یک باور و زندگی تبدیل شده است.
انتهای خبر/
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!