به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»،«قالَ عِلْمُها عِنْدَ رَبِّی فِی کِتابٍ لا یَضِلُّ رَبِّی وَ لا یَنْسی» «(موسی) گفت: علم آن (احوال) در کتابی نزد پروردگار من فراموش می کنم (و) پروردگار من نه (خطا و چیزی را) گم می کند و می کند. نماید»

نکته‌های سوره طه - آیه ۵۲:

وقتی فرعون از حال اقوام قبلی و مردگان پرسید، موسی علیه السّلام با این که می‌توانست به تفصیل جواب دهد، اما چون می‌دانست مردم نسبت به نیاکان خود غیرت دارند و حساسیّت دارند، می‌خواهند در جواب آنها کلّی‌گویی کرده و به اجمال، علم آن را به خداوند احاله داد. تا هم به «قَوْلًا لَیِّناً» عمل کرده باشد و هم وسیله‌ای برای بهانه و اشکال به دست آنها نداشته باشد.

پیام‌های سوره طه - آیه ۵۲:

۱. انبیاء هر چه را نمی‌دانستند، یا گفتن آن را به صلاح نمی‌دانستند، علم آن را به خداوند نسبت می‌دادند. «عِلْمُها عِنْدَ رَبِّی»

۲. مربّی باید با سیاست، پاسخ‌ها را کلّی و یا با سکوت جواب دهد تا بحث منحرف نشده و دستاویز دشمن نگردد. «عِلْمُها عِنْدَ رَبِّی»

۳. در تشکیلات الهی، همه چیز حساب و کتاب دارد. «فی کِتابٍ»

۴. کتاب الهی بسیار با عظمت و بزرگ است. «کِتابٍ» نکره آمده است.

۵. در علم خداوند خطا راه ندارد. «لا یَضِلُّ رَبِّی وَ لا یَنْسی»

. علم انسان دو آفت دارد یا از ابتدا اشتباه می‌فهمد و حقیقت را گم می‌کند و یا بعد از فهمیدن فراموش می‌کند، امّا علم خداوند از این عفات مبارک است. «لا یَضِلُّ رَبِّی وَ لا یَنْسی»

۷. کسی حقّ ربوبیّت دارد که انحراف و فراموشی در او راه نداشته باشد. «لا یَضِلُّ رَبِّی وَ لا یَنْسی»

تفسیر صفحۀ ۳۱۵ قرآن کریم - سورۀ طه - آیۀ ۵۳ - تفسیر نور:

«الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ سَلَکَ لَکُمْ فِیها سُبُلاً وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْناً بِهْاً». زمین را برای شما بستری است که قرار است داد و راه‌هایی را در آن برای شما ایجاد کرد و از آسمان فرستاد، پس به واسطۀ آن، انواع زوج‌های گوناگون گیاهان را (از خاک) بیرون آوردیم»

نکات سورۀ طه - آیۀ 53:

عبارت «سَلَکَ لَکُمْ» را می‌توان به این معنا معنا کرد:

الف: راه‌ها و جاده‌هایی که خداوند برای عبور انسان در زمین قرار داده است.

زمانی نعمت‌های خداوند را بهتر می‌شناسیم که خلاف آن را تصوریم. مثلاً اگر این زمین، آرام نبود و حرکتش کند یا تند بود، باران نمی‌بارید یا زمین را جذب نمی‌کرد، روییدنی‌ها و چشمه‌ها در آن نبود، و یا... آیا باز هم «مَهد» به شمار می‌رفت؟!

پیام‌های سوره طه - آیه ۵۳:

۱. همان گونه ای که طفل، در مهد و گهواره برای زندگیِ خارج از آن رشد می‌یابد، انسان نیز باید در زمیند برای زندگی بیرون از زمین یعنی جهان آخرت رشد کند. (تفسیر المیزان) «مَهْداً»

۲. زمین، آسایشگاه است، همه نیازهای او را انسان می‌کند، مرده و زندگی او را حمل کرده و به امر الهی مسخّر اوست. «مَهْداً»

۳. آفرینش و شرایط زمین هدفدار و برای انسان است. «جَعَلَ لَکُمُ ... سَلَکَ لَکُمْ»

۴. نظام آفرینش بر اساس اصل علیت و باعث و مسبب است. «فَأَخْرَجْنا بِهِ»

۵. توجّه به قانون زوجیّت در گیاهان، از معجزات علمی قرآن است. (تفسیر المیزان) «أَزْواجاً مِنْ نَباتٍ».