به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۱۵۷ قرآن کریم آمده است: «وَ لَقَدْ جِئْناهُمْ بِکِتابٍ فَصَّلْناهُ عَلی عِلْمٍ هُدیً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَص» «و این حقیقت را در حقیقت می‌دانستیم. ایمان باش.»

نکات سورۀ اعراف - آیۀ 52:

علی علیه‌السّلام می‌فرماید: «ان الله سبحانه لم یعظ احدا بمثل هذا القرآن...» خداوند هیچ کس را به یاد قرآن موعظه نکرده است، زیرا قرآن، حضرت ریسمان محکم و أمن الهی است، بهار قلب‌ها و چشمه‌سار علم می‌توانند وجود داشته باشند و برای قلب و دل انسان باشند، و جلایی به جزیی از آن باشد. (نهج البلاغه، خطبه ۱۷۶)

پیام‌های سوره‌عراف- آیه ۵۲:

۱. خداوند به وسیلۀ کتاب، تمام حجّت کرده و انسان را از مغرور شدن به دنیا و فراموشی آخرت و انکار آیات، (در آیه قبل) نجات می‌دهد. «لَقَدْ جِئْناهُمْ بِکِتابٍ»

صدها چراغ دارد و بیراهه می رود/ بگذار تا بیفتد و بیند سزای خویش

۲. آوردن کتاب هدایت و رحمت، کار خداوند است که آن را بخش و به نازل کرده است. «لَقَدْ جِئْناهُمْ بِکِتابٍ فَصَّلْناهُ»

۳. وحی خداوند، بر اساس علم الهی به نیازهای انسان و جهان است. «بِکِتابٍ فَصَّلْناهُ عَلی‏ عِلْمٍ»

۴. کتاب و علم الهی، بسیار با عظمت است. «بِکِتابٍ»... «عِلْمٍ» هر دو نکره است.

۵. هدایت با قرآن، از بزرگ‌ترین رحمت و لطف خداوند به مؤمنان است. «هُدیً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ»

۶. قرآن، هدایتگر اهل باور است، نه انسانهای لجوج و بهانه‌گیر. «لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ»

انتهای پیام/