به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۶۱ قرآن کریم آمده است:  «قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ عَلَیْنا وَ ما أُنْزِلَ عَلی‏ إِبْراهِیمَ وَ إِسْماعِیلَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ ما أُوتِیَ مُوسی‏ وَ عِیسی‏ وَ النَّبِیُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ»   «بگو: به خدا و آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب و اسباط (پیامبران از نسل یعقوب) نازل گردیده و آنچه به موسی و عیسی و پیامبران دیگر، از طرف پروردگارشان داده شده، (به همۀ آنها) ایمان آورده‌‏ایم و میان هیچ‌یک از آنها فرقی نمی‌گذاریم و ما تنها تسلیم (فرمان) او هستیم.» 

نکته‌های سورۀ آل عمران- آیۀ ۸۴:
این آیه، به غیر از یکی دو کلمه، کاملًا شبیه آیۀ ۱۳۶ سورۀ بقره است. 

شکلِ کار، اصل نیست؛ بلکه اصل، آن هدف غایی و نهایی است. در هر زمانی ممکن است شکل کار و دعوت انبیاء فرق کند، مثلًا حضرت موسی به سراغ فرعون برود و یا حضرت سلیمان، فرمانروایی مانند بلقیس را دعوت کند، ولی هدف نهایی یکی است؛ درست مانند حرکت‌های گوناگون امامان معصوم علیهم السّلام. 

اگر از انبیای گذشته برای معرّفی و یاری پیامبر آینده پیمان گرفته شده، پیامبر آینده نیز مأمور است به نمایندگی از تمام پیروانش، ایمان خود را نسبت به پیامبران گذشته اعلام نماید. 

پیام‌های سورۀ آل عمران- آیۀ ۸۴:
۱. ایمان خود را اظهار کنید. «قُلْ» 

۲. ایمان به انبیا، در کنار ایمان به خداوند است. «آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ»، «وَ النَّبِیُّونَ» 

۳. خدمات پیشینیان را نادیده نگیریم. «وَ ما أُنْزِلَ عَلی‏ إِبْراهِیمَ»، «وَ ما أُوتِیَ مُوسی‏» 

۴. آمدن انبیا، جلوه‌‏ای از ربوبیّت الهی است. «وَ النَّبِیُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ» 

۵. دین و هدایت الهی، همواره همراه بشر بوده است. انبیاء همچون معلّمان یک مدرسه‏‌اند که به‌طور زنجیره‏‌ای مأمور ارشاد مردم هستند. «إِبْراهِیمَ وَ إِسْماعِیلَ» 

۶. تمام انبیا، دارای هدف واحد هستند. «لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ»

انتهای خبر/10