به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، گویی علی(ع) خود به سخن گشوده باشد؛ این روایت کوفیان از خطبه‌خوانی بی‌بی زینب کبری(س) در کوفه است.

صدای ایشان نه تنها در میان مردمان، بلکه در کاخ ابن زیاد و حتی به پایتخت امویان، دمشق، رسید. صدایی آسمانی که همچون صیحه‌ای سهمگین، نظم ساختگی حکومت باطل را به هم ریخت.

دیروز، در شرایطی که جامعه ما شاهد ایستادگی و صداقت افرادی چون سحر امامی، مجری صدا و سیما، است که با شجاعت و صداقت خود پیام حق را به گوش مردم رساند، یادآوری مقاومت تاریخی بانویی همچون زینب کبری(س) بیش از پیش ضرورت می‌یابد.

از کوفه آغاز کنیم؛ جایی که مردم در برابر کلام بی‌مانند زینب(س) به گریه افتادند، اما ایشان واقعیت تلخ آنان را چنین برملا کرد که تا امروز، از سوی جوانمردان نفرین می‌شوند: ای اهل کوفه، ای حیله‌گران، ای مکاران، ای پیمان‌شکنان! آیا گریه می‌کنید؟ گریه‌های شما آرامم نخواهد کرد! شما همچون زنی هستید که تافته‌های خود را وا می‌تابد... چگونه خون فرزند خاتم‌الانبیا را از خود پاک خواهید کرد؟(امالی مفید، ص۳۲۲)

این سخنان، تفسیر امروزی آیه‌ای از قرآن است که به کسانی خطاب می‌شود که در جنگ‌ها همراه رسول خدا نبودند: پس بخندید کم و بسیار گریه کنید، کیفر آنچه می‌کردید.(سوره توبه، آیه ۸۲).

بی‌بی زینب(س) در کربلا نیز نفرین همراهی نکردن با حجت خدا را به گونه‌ای قرآنی تکرار کرد. در کاخ کوفه، سخنان بی‌رحمانه زینب(س) موجب شد ابن زیاد، فرماندار کوفه، به خشم آید و گفت: «سپاس خدا را که شما را رسوا کرد.» پاسخ زینب(س) چنین بود: «سپاس خدا را که ما را به واسطه پیامبرش گرامی داشت و از پلیدی‌ها پاک ساخت.» ( نفس المهموم، ترجمه کمره‌ای، ص۱۸۴)

اما اوج قدرت کلام ایشان در کاخ یزید، حاکم جبار اموی، نمایان شد؛ جایی که زینب(س) با صلابت و استواری، همانند ابراهیم و علی(ع) در شکستن بت‌ها، با بیان صریح خود بت یزید را درهم شکست: ای یزید! گمان مکن که ما را به اسیری گرفته‌ای و بر ما چیره شده‌ای. ما نزد خداوند سربلندیم و تو خوار و رسوا. هرچه مکر و حیله داری به کار گیر، هرگز نمی‌توانی نام و یاد ما را محو کنی... روزهای قدرت تو اندک است و جمعیتت رو به پراکندگی...(لهوف سید بن طاووس، ص ۲۱۵ و ۲۲۱)

امروز نیز، همچون زینب کبری(س)، افرادی چون سحر امامی با صداقت و استقامت در مسیر حق ایستاده‌اند و صدای حقیقت را به گوش مردم می‌رسانند؛ صدایی که نمی‌توان آن را خاموش کرد. مقاومت و ایستادگی این زنان و مردان، چراغ راهی برای عبور از مشکلات و ظلم‌ها است.

زینب کبری(س) به ما یاد داد که حتی در دل تاریکی‌ها و در پایگاه دشمن، باید حقیقت را با زبان علی(ع) و قلبی آکنده از ایمان و عدالت بر زبان آورد.