روایت جانباز ۷۰درصدی که ۲۹ فرزندمعنوی دارد
آرزوی حمایت از ۱۰۰۰ یتیم را دارم
جانباز ۷۰ درصدی بیرجندی با اینکه خود دارای یک خانواده پر جمعیت است حمایت از ۲۹ فرزند معنوی را برعهده دارد از آرزویش برای حمایت از هزار فرزند یتیم در صورت داشتن توان مالی سخن گفت.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان »، آن روزها در میدان جنگ تحمیلی برای دفاع از مظلوم به پاخواست و حتی در این راه دستها و پایش را از دست داد با این که دینش را به این مملکت و مردم ادا کرده اما هنوز خودش را مدیون این نظام و رهبری میداند و امروز در میدان مهرورزی و جوانمردی به دفاع از مظلومان میپردازند او که محرومیت را با تمام وجود درک کرده میداند که نداشتن یک عضو یا اعضای خانواده درد بزرگی است بنابراین پدر معنوی یتیمانی است که از نعمت پدر محروم شدند و سعی کرده تا تکیهگاهی بر دل رنجور این یتیمان باشد.
همزمان با سالروز میلاد حضرت ابوالفضل(ع) و روز جانباز فرصتی دست داد تا گفتگویی با این پدر معنوی جانباز داشته باشیم.
(ح.ز) سال ۶۵ در حالی که هنوز ۱۷ سال داشت در عملیات کربلای ۵ مجروح و دو دست و یک پا و چشم راستش را از دست داد.
او که جزو نیروهای افتخاری سپاه بود بعد از جنگ ازدواج کرد و هم اکنون ۶ فرزند دارد.
جرقه حمایت از فرزندان یتیم اولین بار در برنامه سمت خدا در ذهن این جانباز ۷۰ درصد دوران دفاع مقدس زده شد و آنجا بود که تصمیم گرفت با توجه به ارداتی که به اولاد پیامبر داشت حمایت از ۱۴ فرزند یتیم سید را بر عهده بگیرد و در مرحله بعدی ۱۵ فرزند معنوی دیگر را نیز اضافه کرد.
او البته به این نکته هم اشاره کرد زمانی که فرزندانم هر کدام درخواستی را مطرح میکردند و حتی برآوردن برخی از آنها از توانم خارج بود با خود فکر میکردم خانوادههای یتیمی که حامی ندارند چه قدر مظلوم هستند و اگر حمایت نشوند با چه مشکلاتی روبرو می شوند بنابراین تصمیم گرفتم همان طور که آن روزها در جبهه حق بر علیه باطل برای رضای خدا به میدان رفتم تا در ادامه راه جهاد در کمک به ایتام نیازمند هم مشارکت داشته باشم.
وی ادامه داد: با توجه به وضعیت اقتصادی امروز جامعه، در حد توان سعی میکنم به ایتام و نیازمندان کمک کنم و خوشبختانه تا امروز هم در این مسیر موفق بودم
این پدر معنوی که هنوز تا این لحظه برایش شرایط دیدار با فرزندان معنویش فراهم نشده است از مسئولان کمیته امداد میخواهد شرایط این دیدار را برایش فراهم کنند تا بتواند در دیدارهای چهره به چهره به صورت ناشناس شرایط این کودکان را بیشتر درک کند.
وی در پاسخ به این سئوال که نظر فرزندانتان در مورد حمایت از ایتام چیست نیز گفت: با توجه به این که فررزندانم در محیطی فرهنگی پرورش یافتهاند و بسیاری از هیاتهای مذهبی ابتدا از منزل ما پا گرفتهاند آنها طرفدار کار خیر و کمک به دیگران هستند.
وی همچنین به عنایت و لطف خداوند که در حمایت از ایتام شامل حالش شده هم اشاره و تاکید کرد: هر کاری خیری که انجام دهیم در بعد روحی و روانی شادی به دنبال دارد و در زندگی برکات فراوانی نصیب انسان میشود.
افزون بر این افکارمان در خصوص درککردن موضوعات اجتماعی بیشتر میشود و خدا عنایت خاصی به زندگی افراد میکند که باید قدردان و شکرگذار باشیم.
آرزوی این پدر معنوی که خودش محرومیت را به خوبی درک کرده و میداند که چه درد بزرگی است این است که آن قدر توان مالی داشته باشد تا بتواند حمایت یک هزار فرزند یتیم را بر عهده گیرد.
وی که دغدغه آینده این فرزندان را هم در سر دارد و مطمئن است که این فرزندان از ترحم ناراحت می شوند از مسئولان میخواهد با برنامهریزی که انجام میدهند با ایجاد کارگاههای تولیدی ویژه ایتام شرایط را برای یادگیری و توانمندسازی این کودکان در کنار تحصیل برایشان فراهم کنند تا حرفهای را یاد بگیرند و درآمدی داشته باشند و به مرور زمان خودکفا شوند.
او که فعال قرآنی بوده و سالها در این حوزه با راهاندازی مهد قرآن در چهار نقطه شهر فعالیت داشته است از این که به دلیل حمایت نشدن و بی مهری برخی مسئولان فعالیتش در این زمینه متوقف شده است گلایههایی را مطرح کرد هر چند قصد دارد دوباره در این زمینه فعالیت کند اما به دلیل افزایش هزینهها توان راهاندازی مجدد را ندارد.