به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خاورستان، 

۱. پیامبران بی‌‏درنگ تسلیم خداوند هستند. «فَلا تَسْئَلْنِ» «قالَ رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ»

۲. در دعاها از کلمۀ «رَبِّ» غفلت نکنیم. «رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ...»

۳. استعاذه و پناه‏ بردن به خداوند، بهترین راه بیمۀ انسان در گرفتاری‌هاست. «رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ»

۴. در برابر مواعظ الهی، ادب و تواضع کنیم. «إِنِّی أَعِظُکَ» «رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ»

۵. هر کجا علم به مصلحت نداریم، درخواست نکنیم. «إِنِّی أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَسْئَلَکَ ما لَیْسَ لِی بِهِ عِلْمٌ»

۶. هر گونه سؤال بیجا و کلام بیجا، نیاز به توبه دارد. «وَ إِلَّا تَغْفِرْ لِی» (اگر پیامبران از تقاضای بیجا به خداوند پناه می‌‏برند، پس تکلیف ما که دائماً برای خداوند تعیین تکلیف می‏‌کنیم چگونه است؟)

۷. اوّل آمرزش و سپس دریافت رحمت. «وَ إِلَّا تَغْفِرْ لِی وَ تَرْحَمْنِی»

۸. خسارت واقعی، بخشیده نشدن است. «وَ إِلَّا تَغْفِرْ لِی» «أَکُنْ مِنَ الْخاسِرِینَ»

۹. انسان‌‏ها حتّی انبیا، بدون لطف خداوند به مقصد نمی‌‏رسند و آن‌کس که از مغفرت الهی محروم شد، خاسر و زیانکار است. «أَکُنْ مِنَ الْخاسِرِینَ»