به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۱۴۷ قرآن کریم آمده است: «ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ مِنَ الضَّأْنِ اثْنَیْنِ وَ مِنَ الْمَعْزِ اثْنَیْنِ قُلْ آلذَّکَرَیْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُمَتَاَیْاَیْنِ. عَلَیْهِ أَرْحامُ الْأُنْثَیَیْنِ نَبِّئُونِی بِعِلْمٍ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ * وَ مِنَ الْإِبِلِ اثْنَنَیْنِ وَ. قُلْ آلذَّکَرَیْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَیَیْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ. أَرْحامُ الْأُنْثَیَیْنِ أَمْ کُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ وَصَّاکُمُ اللَّهُ بِهذا فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَری عَلَّی کَلِّه. النَّاسَ بِغَیْرِ عِلْمٍ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ» «(خداوند برای شما حلال کرده است) زوج از حیوانات را. از گوسفند دو زوج (نر و ماده) و بز، دو زوج (به کسانی که از پیش خود، با چهارپایان رای مخالف می‌کنند) بگو: آیا خداوند نرهای آنها را حرام کرده یا ماده‌های آنها را یا آنچه را که شکم آنها در برگرفته است؟ اگر راست می‌گویید از روی علم و دانش به من خبر دهید* و از شتر دو زوج (نر و ماده) و از گاو دو زوج (نر و ماده) را (برای شما حلال کرده است) بگویید: آیا خداوند نرهای این دو را حرام کرده یا ماده‌ها را یا آنچه را که شکم آن دو در برگرفته است؟ یا شما شاهد و حاضر باشید که خداوند این گوشتها را به شما سفارش داده است؟! پس کیست ستمکارتر از کسی که به خداوند، دروغ می بندد تا مردم را از روی نادانی گمراه کند؟ قطعاً خداوند، گروه ستمکار را هدایت نمی‌کند»

نکات سورۀ انعام - آیات ۱۴۳ - ۱۴۴:

کلمۀ «زوج» هم به مجموع نر و ماده گفته می‌شود و هم به هر یک از نر و ماده به تنهایی. در این آیه به هر کدام به تنهایی گفته شده و مراد از هشت جفت، هشت عدد است، چهار نر و چهار ماده که چهار تا در آیه ۱۴۳ و چهار تا در آیه ۱۴۴ بیان شده است. در آیه ۴۵ سوره نجم نیز کلمۀ «زوج» در یک فرد بکار رفته است. نه در دو تا. «خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثی» در آیه ۶ سورۀ زمر، خلقت هشتم و مادۀ حیوانات در کنار خلقت انسان بیان شده است. «خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ، ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها وَ أَنْزَلَ لَکُمْ مِنَ الْأَنْعامِ ثَمَنِّا مِنْ عَلَیْهِ مِنْ عَلَیْهِ مِنْ مِنْ ثَعَامِهِ» آنها در مصرف باشند.

(گوسفند، بز، شتر و گاو) در طرح روایات، «ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ» به ۱۶ فرد تفسیر شده است که این چهار حیوان هر کدام دو نوع یکی از یک ماده و هر کدام اهلی و وحشی دارد. امام هادی علیه السّلام فرمود: گاومیش از نوع گاو وحشی است. (تفسیر برهان، ج ۱، ص ۵۵۸)

پیام‌های سورۀ انعام - آیات ۱۴۳ - ۱۴۴:

۱. برای خرافه‌زدایی از دین، باید حق را بسیار باز و مشخص کرد. «ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ...»

۲. در فتوا یا عقیده به حلال و حرامِ چیزی، علم لازم است. «نَبِّئُونِی بِعِلْمٍ»

۳. حلال بودن نیازی به دلیل ندارد؛ زیرا در خوردنی‌ها حِلّیّت است، بلکه حرام بودن دلیل لازم است. «قُلْ آلذَّکَرَیْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَیَیْنِ» «نَبِّئُونِی بِعِلْمٍ»

۴. افترا بر خدا، بزرگ‌ترین ظلم است. «فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَری عَلَی اللَّهِ»

۵. دروغ بستن به خدا، مایۀ گمراه ساختن مردم است. «لِیُضِلَّ النَّاسَ»

۶. افترا، انسان را از هدایت پذیری خارج می کند. «لا یَهْدِی»

۷. باورها و عقائد یا باید بر اساس علم و عقل باشد که در آیه قبل خواندیم، «نَبِّئُونِی بِعِلْمٍ» و یا بر اساس شرع. «أَمْ کُنْتُمْ شُهَداءَ إِذْ وَصَّاکُمُ اللَّهُ».

انتهای خبر/