به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۸۹ قرآن کریم آمده است: « إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کانُوا مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ * وَ إِذا مَرُّوا بِهِمْ یَتَغامَزُونَ * وَ إِذَا انْقَلَبُوا إِلی‏ أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَکِهِینَ * وَ إِذا رَأَوْهُمْ قالُوا إِنَّ هؤُلاءِ لَضالُّونَ * وَ ما أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حافِظِینَ * فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ * عَلَی الْأَرائِکِ یَنْظُرُونَ * هَلْ ثُوِّبَ الْکُفَّارُ ما کانُوا یَفْعَلُونَ *»   « همانا مجرمان پیوسته به اهل ایمان می‌خندیدند. و هرگاه از کنارشان مرور می‏‌کردند، (از روی تمسخر) با چشم و ابرو به یکدیگر اشاره می‌کردند. و هرگاه به سوی اهل خودشان (و همفکران منحرفشان) باز می‌گشتند، (شادمان از تمسخر) طنزگونه و بذله‏ گویان باز می‌گشتند. و هرگاه اهل ایمان را می‌دیدند، می‏‌گفتند: شکّی نیست که آنان گمراهند. در حالی که آنان، رسالت نگهبانی بر مؤمنان را نداشتند. پس امروز، اهل ایمان بر این کفّار می‌‏خندند. در حالی که بر تخت ‏های بهشتی نظاره‌گرند. که آیا کافران کیفر عملکرد خود را دیده‏‌اند؟» 

نکته‌های سورۀ مطففین- آیات ۲۹-۳۶:
«غَمز» به معنای عیب ‏جویی از دیگران با اشاره چشم و ابرو است.

پیام‌های سورۀ مطففین- آیات ۲۹-۳۶:
۱- مؤمنان باید آماده برخوردهای ناروای گنهکاران و مجرمان باشند. «إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا» 

۲- خنده، غمزه، نیش و نوش‌های دیگران شما را دلسرد نکند؛ زیرا خود آنان مجرم هستند. «إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا» 

۳- تمسخر و تحقیر، روش دیرینۀ مجرمان است. «کانُوا ... یَضْحَکُونَ‏» 

۴- مجرم به گناه خود قانع نیست؛ پاکان را تحقیر می‌کند و به آنان ضربۀ روحی می‌‏زند. «یَضْحَکُونَ‏، یَتَغامَزُونَ» 

۵- ساختن طنز و فکاهی برای تمسخر مؤمنان از شیوه‏‌های مجرمان است. «انْقَلَبُوا فَکِهِینَ» 

۶- اصرار بر گناه، دید و قضاوت انسان را عوض می‌کند. (جالب است که مجرمان، مؤمنان را گمراه می‌‏پندارند.) «قالُوا إِنَّ هؤُلاءِ لَضالُّونَ» 

۷- گنه‏ پیشگان، لایق قضاوت و اظهار نظر درباره مؤمنان نیستند. «قالُوا إِنَّ هؤُلاءِ لَضالُّونَ وَ ما أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حافِظِینَ» 

۸- مؤمنان، نباید انتظار تأیید مخالفان را داشته باشند. «وَ ما أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حافِظِینَ» 

۹- گویا مجرمان، خود را قیّم مؤمنان می‌دادند که خداوند آن را نفی می‌کند. «وَ ما أُرْسِلُوا عَلَیْهِمْ حافِظِینَ» 

۱۰- مؤمنان در قیامت، عامل رنج روحی مجرمان هستند؛ زیرا در آنجا مؤمنان نیز به آنان خواهند خندید. «فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنَ الْکُفَّارِ یَضْحَکُونَ» 

۱۱- کیفر در قیامت، با گناه در دنیا تناسب دارد. (کیفر خنده‌های تمسخرآمیز در دنیا، مورد خنده قرار گرفتن در آخرت است.) «الَّذِینَ أَجْرَمُوا کانُوا ... یَضْحَکُونَ‏- الَّذِینَ آمَنُوا ... یَضْحَکُونَ‏» 

۱۲- کیفرهای قیامت، بازتاب اعمال خود انسان است. «هَلْ ثُوِّبَ الْکُفَّارُ ما کانُوا یَفْعَلُونَ»

انتهای خبر/10