به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، تفسیر صفحۀ ۸۲ قرآن کریم سورۀ نسا آمده است: «وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ النِّساءِ إِلاَّ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ کِتابَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ أُحِلَّ لَکُمْ ما وَراءَ ذلِکُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوالِکُمْ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسافِحِینَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَةً وَ لا جُناحَ عَلَیْکُمْ فِیما تَراضَیْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِیضَةِ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلِیماً حَکِیماً»   «و (ازدواج با) زنان شوهردار (نیز بر شما حرام شده است،) مگر آنان که (به حکم خداوند، در جنگ با کفّار) مالک شده‌‏اید. (این احکام،) نوشته و قانون خدا بر شماست و جز اینها (که گفته شد،) برای شما حلال است که (زنان دیگر را) به وسیلۀ اموال خود، به قصد پاک‌دامنی و نکاح، نه به قصد زنا، طلب کنید. پس هرگاه از آن زنان، (به نکاح موقّت) کام گرفتید، مهرشان را به عنوان یک واجب بپردازید و پس از تعیین مهر، در (تغییر مدّت عقد یا مقدار مهر) آنچه با یکدیگر توافق کنید، بر شما گناهی نیست. همانا خداوند دانا و حکیم است.» 

نکته‌های سورۀ نساء - آیۀ ۲۴:
کلمۀ «الْمُحْصَناتُ» از نظر لغوی، یعنی آنچه در حِصن و حریم باشد و از دسترسی دیگران منع شود؛ ریشۀ این کلمه در قرآن، در مورد سه گروه استعمال شده است:
۱. زنان عفیف و پاک‌دامن؛ چنان‌که خداوند دربارۀ حضرت مریم می‏‌فرماید:«الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَها». (تحریم، ۱۲)؛ 

۲. زنان شوهردار؛ زیرا شوهر نقش حفاظت از عفّتِ زن را به‌عهده دارد. مراد از «الْمُحْصَناتُ مِنَ النِّساءِ» در آیۀ مورد بحث، همین معنی است؛ 

۳. زنان آزاده که اسیرِ جنگی نبوده و کنیز نیستند؛ زیرا اسارت سبب پاره‌شدن پرده‌‏های عفّت و حیای زن می‏‌گردد و بی‏‌عفّتی در میان کنیزان شایع بوده است. 

مراد از «الْمُحْصَناتِ الْمُؤْمِناتِ» در آیۀ بعد، این معناست. 

کلمۀ «مُسافِحِینَ» از «سفاح» به معنای زنا می‌‏باشد. 

اسارت برای زنان کافر، به منزلۀ طلاق آنان از شوهران است؛ مثل ایمان‌آوردن زن، که اگر شوهرش به کفر ادامه دهد، ایمان‌آوردن او را از شوهر جدا می‏‌کند. 

ازدواج با زن شوهردار، از نظر اسلام حرام است، از هر مذهب و ملّت که باشد.

انتهای خبر/10