به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۷۴ قرآن کریم آمده است: « بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ یا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ * قُمِ اللَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا * نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِیلًا * أَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا * إِنَّا سَنُلْقِی عَلَیْکَ قَوْلًا ثَقِیلًا *»   « به نام خداوند بخشنده مهربان‏ . ای جامه به خود پیچیده. شب را جز اندکی، به پا خیز. نصف آن، یا اندکی از آن کم کن یا بر آن بیفزای و قرآن را با تأنّی و شمرده بخوان. همانا ما سخنی سنگین و گرانمایه بر تو القا خواهیم کرد.» 

نکته‌های سورۀ مزمل- آیات ۱-۵:
«مزمل» به معنای پیچیدن جامه و پارچه به دور خویشتن است. بعضی مراد از آن را جامه نبوّت دانسته و بعضی گفته‌‏اند: مراد آن است که رسالت با گوشه‌گیری و عزلت و انزوا سازگار نیست. بعضی گفته‏ اند: مراد آن است که رسالت با استراحت سازگار نیست و باید قیام کنی. 

«ترتیل» به معنای آهسته و درست و بدون شتاب خواندن قرآن است. 

حضرت علی علیه‌السّلام فرمود: کلمات قرآن را به طور کامل آشکار کن و آن را مثل شعر نخوان و جدا جدا و پراکنده نکن. با تلاوت آن دل‏‌های خود را به فزع وادارید و هدفتان رسیدن به آخر سوره نباشد. (کافی، ج ۲ ص ۶۱۴) 

امام صادق علیه‌السّلام فرمود: ترتیل آن است که در تلاوت قرآن هرگاه به آیات بهشت رسیدید از خداوند بهشت بخواهید و هرگاه به آیات دوزخ رسیدید، به خداوند پناه ببرید. و در روایتی دیگر فرمود: ترتیل آن است که قرآن با صوتی زیبا خوانده شود. (تفسیر نورالثقلین) 

به گفته مرحوم طیّب در تفسیر اطیب البیان، مراد از «قول ثقیل» اعلام خلافت و امامت حضرت علی ‏بن ‏ابیطالب علیهما‌السّلام است که بر آن حضرت سخت بود و مراد از آن قرآن نیست، زیرا می‏‌فرماید: قرآن بخوان تا در آینده قول ثقیل را دریافت کنی. پس قرآن قبل از قول ثقیل بوده است. 

قرآن، کلامی سنگین است به گونه ‏ای که اگر بر کوه نازل شود، آن را قطعه قطعه می‏‌کند. 

«لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلی‏ جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ» (حشر،۲۱) دریافت وحی و پیاده کردن قرآن در جامعه نیز کاری بس سنگین است. «إِنَّا سَنُلْقِی عَلَیْکَ قَوْلًا ثَقِیلًا» 

با این که حضرت موسی علیه‌السّلام مدت چهل شبانه روز برای مناجات با خداوند در کوه طور به سر برد، ولی خداوند، تنها از شب‏‌های آن نام برد: «ثَلاثِینَ لَیْلَةً» (اعراف،۱۴۲) شاید به خاطر آن که شب، با مناجات تناسب بیشتری دارد.

انتهای خبر/10