به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، «إِذْ تَسْتَغِیثُونَ رَبَّکُمْ فَاسْتَجابَ لَکُمْ أَنِّی مُمِدُّکُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلائِکَةِ مُرْدِفِینَ» «(به یاد آورید) زمانی که (در جنگ بدر) از پروردگارتان فریادرسی می‌‏طلبیدید، پس او دعا و خواستۀ شما را اجابت کرد (و فرمود:) من یاری ‏دهنده شما با فرستادن هزار فرشتۀ پیاپی هستم»

نکته‌های سورۀ انفال - آیۀ ۹:
«مردف» از «ارداف»، به معنای ردیف و پشت سر هم قرار گرفتن است، یعنی نزول فرشتگان امدادگر پیاپی ادامه‌‏دار است. در آیه ۱۲۴ سورۀ آل عمران، از سه هزار فرشتۀ یاری کننده یاد شده «بِثَلاثَةِ آلافٍ» و در آیۀ پس از آن، سخن از پنج‌هزار فرشتۀ نشاندار است. این اختلاف رقم‌‏ها شاید به میزان مقاومت آنان بوده است. یعنی هر چه مقاومت مسلمانان بیشتر می‏‌شد، امداد غیبی خداوند نیز بیشتر می‌‏شد. بنابراین «مردفین» یعنی این هزار فرشته، فرشتگان دیگری را در پی دارند.

با توجّه به آیۀ بعد، فرشتگان تنها برای دلگرمی و تقویت روحیّۀ مؤمنان نازل شدند و وارد جنگ و نبرد با دشمن نشدند وگرنه دیگر فضیلتی برای مجاهدان بدر نمی‌‏بود؛ علاوه بر آنکه نحوۀ کشته‏ شدن هر یک از کفّار و اسامی قاتلان آنان نیز در تاریخ آمده است. (تفسیر نمونه)

در جنگ بدر، تعداد مسلمانان یک سوّم کفّار و ساز و برگ نظامی آنان هم بسیار اندک بود، و به فرموده حضرت علی علیه‌السّلام، تنها سوارۀ آنان مقداد بود (تفسیر فرقان). همچنین آنان آمادگی روحی هم برای جنگ نداشتند. هنگامی‌که جمعیّت کفّار و تجهیزات آنان را دیدند، وحشت‌زده و مضطرب شدند و به خدا پناه آوردند، پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله نیز دست به دعا برداشت و فرمود: «اللهم انجز لی ما وعدتنی، اللهم ان تهلک هذه العصابة لا تعبد فی الارض» (تفسیر کنز الدقائق) خدایا! آنچه را وعده داده‌‏ای محقّق ‏ساز، خدایا! اگر این گروه مسلمانان کشته شوند، پرستش تو از زمین برچیده می‌‏شود. خداوند نیز با سرازیر نمودن امدادهای غیبی خود، دعای آنان را مستجاب کرد و آنان با دلگرمی به مبارزه پرداختند تا سرانجام پیروز شدند.

به دستور پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله، تمام کشته ‏شدگان کفّار را درون چاهی ریختند و آن‌گاه حضرت بر سر چاه آمده و تک تک آنان را به اسم صدا زده و فرمودند: آیا شما وعدۀ پروردگارتان را حق یافتید؟! شما بد مردمانی بودید، زیرا پیامبرتان را تکذیب کردید و مرا از خانه و کاشانه‌‏ام بیرون نمودید و با من به جنگ پرداختید؛ امّا دیگران مرا تصدیق کرده و در میان خود جای دادند و به یاری‌‏ام پرداختند! اصحاب گفتند: مگر آنان می‌‏شنوند؟ حضرت فرمود: شما شنواتر از آنان نیستید؛ ولی آنان نمی‌‏توانند جواب بدهند. آن‌گاه رو به جسد ابوجهل کرد و فرمود: این از فرعون گستاخ‌‏تر بود؛ زیرا فرعون هنگامی که عذاب آمد و هلاکت را قطعی دید، موحّد شد، امّا او تا آخرین لحظات دست از بت‌ها برنداشت. (تفاسیر المیزان، نمونه و فرقان)

پیام‌های سورۀ انفال- آیۀ ۹:
۱. نعمت‌‏ها و امدادهای الهی در روزهای سخت را فراموش نکنیم؛ چرا که یاد نعمت‌های الهی، روحیّۀ شکر و شجاعت را در انسان بالا می‌‏برد. «إِذْ»

۲. خداوند، بدون دعا هم می‌تواند عطا کند؛ ولی دعا، یک راه تربیت الهی است. «إِذْ تَسْتَغِیثُونَ رَبَّکُمْ»

۳. دعا در کنار حضور در جبهه مؤثّر است و دعای رزمندگان مستجاب می‌‏شود. «تَسْتَغِیثُونَ» «فَاسْتَجابَ»

۴. دعا، کلید استجابت است. «تَسْتَغِیثُونَ» «فَاسْتَجابَ»

۵. فرشتگان، در زندگی انسان‌ها تأثیرگذار و مؤثّرند. «مُمِدُّکُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلائِکَةِ»

۶. امدادهای غیبی وقتی تحقّق پیدا می‌کند که آنچه را خداوند در ظاهر به ما داده است، به کار گرفته باشیم. «مُمِدُّکُمْ»

۷. در حرکت‌‏های رزمی و نظامی و صحنه‌های نبرد، نظم و انضباط لازم، و از عوامل زمینه‏‌ساز پیروزی است. «أَنِّی مُمِدُّکُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلائِکَةِ مُرْدِفِینَ»

انتهای پیام/