به گزارش خبرنگار پایگاه تحلیلی خبری خاورستان، هر ساله در یک روز همگان از ارزش کار و کارگر سخن می‌گویند چرا که این روز را به نام کارگران نامگذاری کرده‌اند. در واقع اینکه در این روز یا در یک هفته که به اسم کارگران است، سخنرانی شده و مسائل مهم و مشکلات آنان مطرح شود، خوب است اما نباید فقط به این روزها محدود شود و مسئولین بعد از گذشت این چند روز، قول و قرارهایشان یادشان برود و فراموش کنند چه وظایف مهمی در قبال خانواده‌های کارگران ایرانی دارند.

با این وجود به مناسبت هفته کارگر پای صحبت کارگران نشستیم و گوشه‌ای از دغدغه‌های آنها را به رشته تحریر در آوردیم.

امنیت شغلی

وقتی یک کارگر از اینکه آیا فردا هم سر کار می‌رود یا نه مطمئن نیست، علاوه بر فشار کاری باید استرس فردا و فرداهایش را هم داشته باشد. مهم‌تر از شغل، امنیت شغلی است که کارگر بدون ترس از دست دادن کارش، با خیالی آسوده به خدمت بپردازد.

یکی از کارگران با این که سابقه ۱۵ ساله در یک شرکت خدماتی را دارد  به خبرنگار خاورستان گفت: مهم‌ترین دغدغه کارگرها معیشت است که در این شرایط اقتصادی، این درآمدهای ماهیانه کفاف زندگی یک خانواده ۵ نفری را نمی‌دهد.

حسنی افزود: قوانینی برای افزایش دستمزد کارگران وضع شده اما با وجود این حجم از گرانی‌ها، باز هم کارساز نیست.

به گفته وی وقتی ما هزینه کافی برای تحصیل فرزندانمان نداشته باشیم و یا مایحتاج زندگی روزمره را نتوانیم تهیه کنیم، شرمنده خانواده می‌شویم و علاوه بر آن دائم برای تأمین نیازهایمان استرس داریم.

قرارداد موقت

یک کارگر دیگر هم با بیان اینکه قراردادهای موقت باعث خدشه‌دار شدن عزت کارگر می‌شود، گفت: امنیت شغلی، یکی از مشکلات کارگران است و کارگران با قراردادهای یک، دو، سه و ۶ ماهه امنیت شغلی ندارند و همچنین انگیزه‌ای برای بهره‌وری و افزایش کیفیت هم ندارند و دائمی شدن قراردادهای کارگری باید تقویت شود.

وی با بیان اینکه مشکلات و دغدغه‌های کارگران زیاد است، اضافه کرد: کارگران خواهان بهبود وضعیت معیشتی و قدرت خرید خود هستند زیرا سفره کارگران روز به روز کوچک می‌شود.

به گفته یکی دیگر از کارگران فصلی اکنون که هوا مناسب و فصل، فصل کار است خیلی نگران پیدا کردن کار نیستیم اما متأسفانه با سرد شدن هوا پیدا کردن کار بسیار مشکل است.

یکی از کارگران نیز گفت: عده‌ای از کارگران قراردادی هستند؛ بنابراین کارفرمایان می‌توانند به هر دلیلی آنها را اخراج و یا بازخرید کنند و این زندگی کارگران را به خطر می‌اندازد و امنیت شغلی آنان را زیر سوال می‌برد.

بی تفاوتی‌ها

یکی دیگر از فعالان کارگری استان از بی تفاوت بودن مسئولان نسبت به کارگران در هفته‌ای که به نام این قشر گذاشته شده بود نیز گلایه کرد و گفت: تعداد اندکی از نهادها اقدام به معرفی کارگر نمونه کرده بودند اما یک اقدام کلی برای همه کارگران ندیدم و از همایش و تجلیل از کارگران هم خبری نبود.

به گفته وی هر ساله حقوق کارگران درصدی رشد می‌کند که قابل قیاس با تورم نیست و همین موضوع سبب شده که توان خرید در کارگران کاهش یابد.

وی تاکید کرد: اگر چه کارگران گردانندگان اصلی چرخ تولید در کشور بوده و هستند اما حقوق و مزایای آنها نسبت به افراد دیگر بسیار کمتر و قابل مقایسه نبوده با توجه به اینکه این امر در کشورهای توسعه یافته برعکس است.

به تعویق افتادن حقوق 

یکی از کارگران واحدهای تولیدی نیز گفت:به تعویق انداختن حقوق، مشکلات کارگران را دو چندان می‌کند.

وی ادامه داد: انتظار برای دریافت حقوق ماهیانه به خصوص در زمانی که به صورت اورژانسی به آن نیاز دارید کاری بسیار سخت و استرس زاست. 

به گفته وی به تعویق افتادن پرداخت حقوق، به خصوص در زمانی که پیش بینی نشده باشد می‌تواند مشکلات و آشفتگی‌های زیادی ایجاد کند.

بیمه ناقص 

یکی دیگر از کارگران نیز گفت: فقدان بیمه کامل و سابقه کار بخشی دیگری از مشکلات کارگران بوده که سال‌ها است براساس وعده مدیران تلاش‌ها برای رفع آنها در دست اقدام بوده اما گویا خط پایانی برای این چالش‌ها وجود ندارد.

وی ادامه داد: در بیشتر واحدهای تولیدی مشاهده شده که بیمه ناقص رد می شود که امکان اصلاح آن هم در سال‌های بعد وجود ندارد.

وی به این نکته هم اشاره کرد که پروسه طولانی رسیدگی به مباحث حقوقی و شکایت بین کارگران و کارفرمایان معیشت کارگران را به مخاطره می‌اندازد که باید این فرایند کاهش یابد زیرا کارگران اخراجی تا تعیین تکلیف، هیچ درآمد و حقوقی ندارند.

پیگیری مشکلات جامعه کارگری از متولیان مربوطه شدیم که تا این لحظه به دلائل مختلف پاسخگو نبودند.

انتهاي خبر/