
وصیتنامه شهید «داود توکلی»؛
لباسهای مرا به فقرا و مساکین بدهید
شهید «داود توکلی» در وصیتنامهاش مینویسد: «پدر جان! لباسهای مرا که در خانه هست به فقرا و مساکین بدهید. مرا از دعای خیر و قرآن در شبهای جمعه فراموش نکنید ...»
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، شهید «داود توکلی»، هفدهم فروردین سال ۱۳۳۶، در روستای سعیدآباد از توابع شهر بوئینزهرا به دنیا آمد، پدرش محمد، کشاورز بود و مادرش خدیجه نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، کارمند اداره زمین شهری بود. سال ۱۳۵۷ ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، نوزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادرش محمدباقر نیز به شهادت رسیده است.
وصیتنامه شهید داود توکلی:
پدر و مادر عزیزم و برادران و خواهران! خواهشی که از شما دارم این است که مبادا یک آن، آمریکای جهانخوار، اینامالفساد قرن، این شیطان بزرگ، این دشمنی که دشمنی او در رگ، خون و استخوانم نشسته است، خوشحال شود.
پدر و مادر عزیز! اکنون که این وصیتنامه را مینویسم، دو حسرت بیشتر در دل ندارم: اول دیدن امام امت که توفیق دیدن او را نداشتم و دیگر، نداشتن فرصت برای کارهای خیر و ثواب و عبادتهای گوناگون؛ و شما پدر و مادر! یک وصیت به شما میکنم و آن هم این است: امام را تنها نگذارید و پشتیبان ولایتفقیه باشید.
پدر و مادر عزیزم! من راه خود را که راه شهادت است، در راه دین عزیز اسلام، انتخاب کردم و در این راه به شهادت رسیدم و خون بیارزش و بیقابل خود را برای امام زمان (عج) و اسلام عزیز و الله، ریختم. پدر جان! لباسهای مرا که در خانه هست به فقرا و مساکین بدهید. مرا از دعای خیر و قرآن در شبهای جمعه فراموش نکنید و جلسهای را که قبلاً در مسجد محل بود (دعای کمیل و قرائت قرآن) ادامه دهید.
لینک کوتاه خبر
برچسبها
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!