به گزارش خاورستان، وصیت نامه شهید مصطفی(کمیل) صفری تبار به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم ، سلام، اول حرفم را با یکی از اشعار حافظ که خیلی به آن علاقه دارم شروع می کنم…

درد عشقی کشیده ام که نپرس     زهر هجری چشیده ام که مپرس

گشته ام در جهان و آخر کار     دلبری برگزیده ام که نپرس

سوی من لب چه می گزی که مگو     لب لعلی گزیده ام که مپرس

گفتند که هر مسلمانی باید یک وصیت نامه داشته باشد منم این وقت شب نمی دونم چی شد که یک دفعه این زد به سرم که برم وصیت نامه بنویسم.

شاید به نظر شما حرفهایم و مخصوصا این خط خرچنگ قورباغه من خنده دار باشد!

بازی سرنوشت که این حرفها را نمی شناسد.

اول از همه از پدر و مادر عزیزم تشکر می کنم بابت این همه زحمات که در حق بنده قدرنشناس داشته اند.

شنیده بودم که فرمانده های ما گفتند دست پدر ومادر را باید بوسید ومن هم چند بار قصد چنین کاری را داشتم که یک بار به شوخی توانستم دست پدرم را ببوسم البته پدرم اجازه نمی داد که دستش را ببوسم وبالاخره با چند ترفند پاسداری توانستم به مقصود خود برسم و از مادر نیز چند بار خواستم که اجازه بدهد تا دست و پای او را ببوسم و ایندفعه هم با چند ترفند پاسداری توانستم پای مادر را ببوسم.

قسمت اول

🌷تاریخ ولادت: ١٣۶٧/٣/٩

🌷تاریخ شهادت: ١٣٩٠/۶/١۶

🌹محل شهادت: جبهه غرب(بیرون راندن منافقین) 

🌺شادی روح شهید صلوات