به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، شهید «علیرضا دلوی»، دوازدهم دی ماه سال ۱۳۴۸، در شهر تهران به دنیا آمد، پدرش محمد، کارگر شرکت گوشت بود و مادرش زرین تاج نام داشت و تا دوم راهنمایی درس خواند. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، بیست و ششم بهمن ماه سال ۱۳۶۴، در اروندرود بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای روستای قشلاق از توابع شهر آبیک واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید «علیرضا دلوی»:

شهادت، امری است الهی و چقدر دوست دارم که شهادتم از آغاز با در آمدن چشم‌هایم از حدقه، قطع شدن دست‌هایم و جدا شدن سر از بدنم در «آبادان» و جبهه‌های اسلام باشد.‌ای ملت شهیدپرور ایران! بیایید دست وحدت را به همدیگر بدهیم که ان‌شاءالله به همین زودی زود کربلای معلی توسط رزمندگان اسلام آزاد خواهد شد.

اگر شهادت نصیبم شد شکر خدای تبارک را بکنید و ناراحت نباشید و بدانید این امری است که تمام عالمیان با آن مواجه هستند. مرگ در هر کجا انسان باشد، نصیبش می‌شود؛ پس چه بهتر انسان در راه خدای خویش به شهادت برسد.

مادرم! در عزای من گریه نکن و مانند فاطمه زهرا(س) صبور باش. مادر جان! تو باید مانند زنان نمونه تاریخ باشی و دخترانی مانند زینب کبری(س) پرورش دهی و، اما خواهرانم! با همسران‌تان، خوب رفتار کنید.

انتهای خبر/10