به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۴۵۹ قرآن کریم آمده است:  «خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها وَ أَنْزَلَ لَکُمْ مِنَ الْأَنْعامِ ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ یَخْلُقُکُمْ فِی بُطُونِ أُمَّهاتِکُمْ خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ فِی ظُلُماتٍ ثَلاثٍ ذلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّی تُصْرَفُونَ»  «او شما را از یک نفس آفرید، سپس جفتش را از همان نفس قرار داد و برای شما (از خزانه قدرت خود) از چهارپایان هشت زوج (نر و مادۀ گوسفند و بز و گاو و شتر) نازل کرد. او شما را در شکم‌‏های مادرانتان و در تاریکی‌های سه‌گانه (گوشت و پوست و خون) آفرینشی پس از آفرینشی (دیگر در مراحل گوناگون) می‌آفریند. این است خدایی که پروردگار شماست، حکومت برای اوست، جز او هیچ معبودی نیست، پس چگونه به بی‌راهه می‌روید؟» 

نکته‌های سورۀ زمر - آیه ۶:
مراد از «ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ» در این جا به دلیل آیه‌ ی ۱۴۳ و ۱۴۴ سورۀ انعام که می‌فرماید: «مِنَ الضَّأْنِ اثْنَیْنِ وَ مِنَ الْمَعْزِ اثْنَیْنِ»، «وَ مِنَ الْإِبِلِ اثْنَیْنِ وَ مِنَ الْبَقَرِ اثْنَیْنِ» نر و ماده از چهار نوع حیوان است: گوسفند، بز، شتر و گاو. 

مراد از «أَنْزَلَ» نزول مکانی نیست، بلکه نعمتی است که از مقام برتر به مقام پایین ‏تر داده می‌‏شود. یا به معنای پذیرایی است، نظیر آیه‏ ی‏ «نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ» (آل عمران،۱۹۸) و یا به جهت آن‏ است که سرچشمۀ حیات حیوانات، آبی است که از بالا نازل می‌‏شود و خزینۀ همۀ نعمت‏ ها بالاست. «إِنْ مِنْ شَیْ‏ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ» (حجر،۲۱) هیچ چیزی نیست مگر آن که خزینۀ آن نزد ماست و ما جز به مقدار معین نازل نمی‌کنیم. 

مراد از «ظلمات سه گانه» به گفتۀ امام حسین علیه‌السّلام در دعای عرفه، گوشت و پوست و خون است. «ثم اسکنتنی فی ظلمات ثلاث بین لحم و جلد و دم»

پیام‌های سورۀ زمر- آیه ۶:
۱. جنس همۀ انسان‌ها، از مرد و زن و از سفید وسیاه، یکی است. «نَفْسٍ واحِدَةٍ» 

۲. گرچه مرد و زن از نظر جسمی تفاوت‌هایی دارند، امّا روح آنها یکی است. «نَفْسٍ واحِدَةٍ» 

۳. زوجیّت نعمتی است علاوه بر خلقت که خداوند به انسان عطا کرده است. «خَلَقَکُمْ‏ ... ثُمَّ جَعَلَ‏ ... زَوْجَها» 

۴. انسان برای بقای نوع، به همسر نیازمند است. «خَلَقَکُمْ‏ ... ثُمَّ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها» 

۵. شکم و شهوت، نیازهای اولیه انسان هستند که خداوند به آنها توجّه نموده است. «جَعَلَ مِنْها زَوْجَها وَ أَنْزَلَ‏ ... الْأَنْعامِ‏» 

۶. در میان انواع حیوانات، چهار حیوان (گوسفند، بز، گاو و شتر) نقش ویژه‏‌ای در خوراک انسان دارند. «ثَمانِیَةَ أَزْواجٍ» 

۷. آفرینش انسان در چند مرحله انجام می‌گیرد. «خَلْقاً مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ» (در آیۀ ۱۲ و ۱۳ سورۀ مؤمنون از این مراحل به‏ «نُطْفَةً، عَلَقَةً، مُضْغَةً» یاد شده است.) 

۸. انسان در تاریکی فلج است ولی خداوند در تاریکی‌های متراکم فعال است. «یَخْلُقُکُمْ‏ .. فِی ظُلُماتٍ ثَلاثٍ» 

۹. نعمت‌های زندگی را از خدا بدانیم که او هم خالق است و هم مالک، هم ربّ است و هم معبود. «خَلَقَکُمْ‏ ... رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ»

انتهای خبر/10