به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، شهید «محمدرضا بابایی»، نوزدهم خرداد سال ۱۳۳۹، در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش عیسی، کشاورز بود و مادرش رقیه نام داشت، تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت، بیست و یکم اسفند ماه سال ۱۳۶۲، در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید، پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۶ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

وصیت‌نامه شهید محمدرضا بابایی:

اکنون که این وصیت‌نامه را می‌نویسم، به خاطر این است که چند دقیقه قبل اعلام کردند ساک‌هایتان را تحویل دهید؛ چرا که شب باید برویم و دیگر اینجا ماندنی نیستیم. راستی، ما به دنیا نیامده‌ایم که در این جا بایستیم؛ باید رفت و حرکت کرد و از آزمایشات الهی موفق و سربلند به خانه آخرت رسید. بنده احساس شرمندگی عجیبی نسبت به همه کسانی که از ما پیشی گرفتند و همه کسانی که الآن در خدمت‌شان هستیم، دارم؛ چرا که بنده دیر آمدم و از قافله بسیار زیاد عقب ماندم.

برادران و خواهران عزیز! شاید شما از صدر اسلام تاکنون چنین اُمت باوفا به اسلام و قرآن ندیده باشید و اگر تاریخ را ورق بزنید، شاید در صدر اسلام هم چنین اُمتی را نتوانید بیابید؛ ولی اکنون که آقا امام زمان روحی فداه در غیبت هستند، این امت چقدر جالب جانفشانی و جانبازی می‌کنند، تا پرچمِ «لا اله الا الله و محمداً رسول الله» (ص) را در سرتاسر گیتی به اهتزاز درآورند. حتماً به این پیروزی دست پیدا خواهیم کرد؛ همانطور که انقلاب پیروز شد و همینطور که در جنگ پیروزی‌های بسیاری کسب کردیم. باید تلاش کنیم تا تجربه‌هایی را که در دوران انقلاب با خون هزاران شهید به دست آمده است، از دست ندهیم.

برادران! اتحاد و یکپارچگی خود را بیش از پیش حفظ کنید. البته الحمدلله، انقلاب ما از هر نظر رو به تکامل است؛ ولی از نظر اخلاقی باید از سایر انقلاب‌ها جلو باشیم که نیستیم! در حالی که جامعه سخت احتیاج به این مهم دارد.

انتهای پیام/