به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، شهید «سید جمال‌الدین قاسمی» پنجم اردیبهشت ۱۳۴۴، در شهرستان جویبار به دنیا آمد. پدرش سید مصطفی و مادرش صغری نام داشت. وی مقطع متوسطه درس خواند. کشاورز بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. چهارم آذرماه ۱۳۶۱، در مریوان بر اثر اصابت ترکش به سینه و صورت، شهید شد. پیکر او را در گلزار شهدای جویبار روستای پطرود به خاک سپردند.

فرازی از وصیت‌نامه شهید «سید جمال‌الدین قاسمی»:

اینجانب سید جمال الدین قاسمی که خود را برای رفتن به جبهه حق علیه باطل آماده می‌کنم در پیش خود فکر کردم که یک وصیت نامه‌ای برای خودم بنویسم احساس می‌کنم که من از این به بعد زندگی واقعی خود را شروع می‌کنم بقدری که برایم تازگی دارد اصلاً مثل اینکه سبک شدم دلم می‌خواهد پرواز کنم گویا سرشتی در من نهفته شد که تصمیم به تکامل و به پرواز خدا گونه شدن دارد لحظاتی به این خوبی نداشتم و این لحظه آغاز زندگی است می‌روم که جهاد در راه خدا فی سبیل الله من می‌روم تا هل من ناصراً ینصرونی حسین (ع) را لبیک گویم من می‌روم تا فرزند فاطمه این اسطوره مقاومت این مرد شکست ناپذیر خمینی بت شکن را یاری نمایم من می‌روم تا بجنگم تا سهمی در این انقلاب خونبار شهیدان داشته باشم من نمی‌توانستم آسوده خاطر بنشینم در حالی که برادران ما در جبهه کربلا بجنگند و به شهادت برسند.

ای مادر این تنها من نیستم که به جبهه می‌روم این من نیستم که فرزند مهربان برای تو باشم ما عزیزان زیادی از دست دادیم آن‌ها هم مثل تو مادر داشتند اگر ما و شما و همه ملت نرویم پس چه کسی باید برود حسین را یاری کند حسین برای اسلام پشتیبان می‌خواهد حسین پرچم‌دار اسلام را می‌خواهد شهیدان می‌گویند اگر پرچم از دست مان افتاد برادر دیگر پرچم را بردارد و به راهش ادامه دهد نباید بنشیند فکر و خیال خودش باشد که در زندگی آسوده باشد اگر کسانی در این فکر هستند در این دنیا آسوده هستند و در آن دنیا به جهنم واصل می‌شوند

مردم بترسید از خدا خدایی که این همه روزی بما داده ما چگونه می‌توانیم یک جان ناقابل به او هدیه کنیم آمریکا جنایتکار در این فکر است که چگونه شما را زیر دست خود قرار دهد تولیدات خود را بیشتر کنید تا این کشور امام و امامی از وابستگی نجات یابد و روزی شود که این کشور امام خودکفا شود شهیدان همه فرزندان انقلاب خونبار جمهوری اسلامی ما ادعا می‌کنند که رهبر ما حسین می‌باشد خون کلیه شهیدان جبهه حق بر دوش ماست ما نباید حرفهائی درباره مبارزات حسین بزنیم در صورتی که راهش را ادامه ندهیم حسین این را نمی‌خواهد ما فقط خلق نشده ایم که فرزندان مهربان برای پدر و مادر باشم اگر چه این وظایف کوچک من بود‌ای کاش هزاران جان داشتم و فدای اسلام و مسلمین می‌کردم.

پدر من تو را وصی خود قرار می‌دهم و از تو می‌خواهم برادر، مادر و خواهرم را سرزنش نکنی و به آن‌ها دلگرمی بدهی.
از برادران و خواهران می‌خواهم که در فعالیت محل کوشا باشند و مردم را هر چه بیشتر و تا آنجائی که از دستتان بر می‌آید آگاهی دهید و هر چه بیشتر به رزمندگان اسلام کمک کنید باید از خون شهدا محافظت کنید و‌ای برادر انجمن مواظب خود باشید تا منافقان دو چهره در انجمن رخنه نکنند و شما را بد نام نکنند و انجمن را سنگری بدانید بر علیه ابرقدرت‌های بزرگ و خوک صفتان اگر شهادت نصیب من شد مرا در آرامگاه دفن کنید و نامه ام را در حسینیه بخوابانید کتاب غیر درسی ام را به کتابخانه محل بدهید.‌

انتهای خبر/10