به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۱۹۸ قرآن کریم آمده است: «کَالَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ کانُوا أَشَدَّ مِنْکُمْ قُوَّةً وَ أَکْثَرَ أَمْوالاً وَ أَوْلاداً فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُمْ بِخَلاقِکُمْ کَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ بِخَلاقِهِمْ وَ خُضْتُمْ کَالَّذِی خاضُوا أُولئِکَ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ» «(حالِ شما منافقان) همچون کسانی است که پیش از شما بودند، (با آنکه) آنان نیرومندتر از شما و ثروت‏مندتر و صاحب فرزندان بیشتری بودند، پس آنان از نصیبشان بهره‌مند شدند، شما نیز همان‌‏گونه که پیشینیانِ شما متمتّع شدند، بهرۀ خود را بردید و (در روش باطل خود) فرو رفتید، چنان‌که آنان فرورفتند. آنها اعمالشان در دنیا و آخرت محو شد و آنان همان زیانکارانند.»

نکته‌‌های سورۀ توبه- آیۀ ۶۹:

«خلاق» در آیه، به‌معنای مطلقِ بهره و نصیب است؛ گرچه در لغت به معنای اخلاق و خُلقیّاتی است که انسان کسب می‌‌کند.

مراد از حبطِ عمل در دنیا، شاید افشای چهرۀ واقعی منافقان و بی‌‏ارزش شدن کارهای نیک آنان باشد.

پیام‌های سورۀ توبه- آیۀ ۶۹:

۱. تاریخ و سرنوشت امّت‌ها، به یکدیگر شبیه است. «کَالَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ»

۲. راه کفر و نفاق همیشه بوده و سنّت الهی نیز یکسان است. «کَالَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ»

۳. قدرت نظامی، «قُوَّةً» و اقتصادی، «أَمْوالًا» و نیروی انسانی، «أَوْلاداً» مانع قهر الهی نیست.

۴. منافقان و کفّار، به قدرت، مال و فرزند خود تکیه دارند. «کانُوا أَشَدَّ مِنْکُمْ قُوَّةً وَ...»

۵. در بهره‌‏مند شدن از منافع دنیوی، ایمان شرط نیست؛ کفّار و منافقان نیز نصیب دارند. «فَاسْتَمْتَعُوا»

۶. کامجویی‌‏ها و کامیابی‌های دنیوی، زودگذر است. «فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلاقِهِمْ»

۷. دلیل کامیابی مخالفان انبیاء از دنیا، خلق‌و‌خوی و تلاش آنان است. «فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلاقِهِمْ»

۸. هر کامیابی و نعمتی، نشانۀ لطف الهی نیست. «فَاسْتَمْتَعُوا» «حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ»

۹. خداوند در دنیا برای منحرفان از حق، بهره‌‏ای قرار داده است «بِخَلاقِهِمْ»، ولی در آخرت، هیچ بهره و نصیبی ندارند. («اولئک لا خلاق لهم فی الآخرة» آل عمران، ۷۷)

۱۰. فرو رفتن و غرق شدن در فساد و دین‌ستیزی، عامل سقوط است «خُضْتُمْ»، «خاضُوا»؛ وگرنه، توبه و بازسازی پس از هر گناه، می‌‏تواند نجات‌‏بخش باشد.

۱۱. کفر و نفاق، سبب حبط اعمال است. «حَبِطَتْ»

انتهای پیام/