به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی خاورستان، محبوبه نورس، طلبه‌ای است که زندگی پرچالش و پرزحمت مادرانه را با تحصیل در حوزه علمیه و تدریس قرآن کریم ترکیب کرده است. او پنج فرزند دارد، از جمله دختر ۱۵ ساله‌اش، فاطمه خانم، که در سال نهم تحصیل می‌کند، پسر ۱۳ ساله‌اش، امیر حسن، زینب خانم ۱۰ ساله، زهرا خانم ۶ ساله که در کلاس اول ابتدایی است و سارا خانم یک ساله که هنوز شیرخوار است. او از ۱۸ سالگی ازدواج کرده و در ۲۰ سالگی اولین فرزند خود را به دنیا آورده است.

زندگی پر از چالش‌های محبوبه از همان روزهای اولیه آغاز شد، زمانی که به همراه همسرش که خودش هم طلبه است، از خانواده‌هایشان دور شدند و به یک شهر جدید نقل‌مکان کردند. 

او در این باره می‌گوید: زمانی که ازدواج کردم، هیچ تجربه‌ای از زندگی نداشتم. همسرم طلبه بودند و من هم مجبور بودم با او در این مسیر همراه شوم. زندگی در یک شهر دیگر، دور از خانواده‌ها و در شرایطی که هیچ آشنایی با آن نداشتم، خیلی سخت بود. علاوه بر این، مسئولیت مادری و تحصیل همزمان، چالش‌های فراوانی به همراه داشت. در آن روزها باردار بودم و اولین فرزندم را در ۲۰ سالگی به دنیا آوردم. باید بگویم که این شرایط برای من بسیار سخت بود. همزمان هم مادر بودم، هم باید درس می‌خواندم و هم مسافتی طولانی را برای رسیدن به حوزه علمیه می‌رفتم.

چالش‌های مادرانه و تحصیل در کنار هم

محبوبه نورس، در کنار تمام سختی‌ها و مسئولیت‌های مادری، موفق به کسب لیسانس شد و به ادامه تحصیل در حوزه علمیه پرداخت. او با بیان اینکه هیچ‌وقت احساس نکرده که از تحصیل یا تدریس دست برداشته است، می‌گوید: در دوران بارداری و مادری، بچه‌های اول و دومم که در فاصله زمانی کوتاهی به دنیا آمده بودند، باید همزمان از آن‌ها مراقبت می‌کردم و درس می‌خواندم. واقعاً با یک کیف سنگین پر از کتاب می‌رفتم و این خیلی برایم سخت بود. اما امروز که به آن روزها فکر می‌کنم، تعجب می‌کنم که چطور این همه کار را انجام می‌دادم. خدا کمک کرد و توانستم لیسانسم را بگیرم.

وی اضافه می‌کند که بعد از برگشت به بیرجند و با گذر زمان، باز هم به فکر ادامه تحصیل افتاده بود، ولی هنوز هم مسئولیت‌های مادری و تدریس در کنار او بود. از همان زمان، از تدریس قرآن کریم در سطح ۲ حوزه علمیه هم غافل نبوده است. بعد از اینکه بچه‌ها بزرگ‌تر شدند، تصمیم گرفتم که در سطح ۳ حوزه علمیه هم ادامه تحصیل بدهم و به تدریس قرآن کریم هم ادامه دهم. در این مسیر خیلی زمان و انرژی از دست می‌رود، اما برای من همیشه اینگونه بود که می‌گفتم باید همزمان مادر خوبی باشم و در علم خود هم پیشرفت کنم. در کنار تدریس، همیشه سعی کرده‌ام که ارتباط خود را با فرزندانم حفظ کنم.

فرزندآوری در شرایط سخت

موضوع فرزندآوری و چالش‌های آن یکی از نکات مهم در زندگی محبوبه است. او درباره تصمیم خود برای داشتن پنج فرزند با وجود مشکلات اقتصادی و اجتماعی، معتقد است که خداوند می‌تواند روزی هر فرزند را برساند.
همیشه به این باور داشتم که اگر خدا بخواهد، هیچ مشکلی وجود ندارد. داشتن فرزند زیاد از نظر من هیچ وقت یک بار سنگین نبوده است. من با هر فرزند یک اتفاق جدید در زندگی‌ام دیدم. برای مثال، وقتی اولین بچه را به دنیا آوردم، خانه‌دار شدیم، با دومی ماشین خریدیم و با سومی حتی توفیق سفر به کربلا پیدا کردیم. از روزی که سارا خانم به دنیا آمده، برکت‌های بیشتری به زندگی‌مان وارد شده است.

نظرات او درباره سختی‌ها و لذت‌های فرزندآوری

محبوبه نورس درباره سختی‌ها و لذت‌های فرزندآوری می‌گوید: بله، سخت است، اما سختی‌هایش آنقدر شیرین است که هیچ وقت از آن دست نمی‌کشم. بچه‌ها وقتی کوچک هستند، یک امتحان بزرگ برای شما می‌شوند، اما وقتی بزرگ‌تر می‌شوند، با آن‌ها صحبت می‌کنید و می‌بینید که چطور رشد می‌کنند و می‌آموزند. این برای من بزرگ‌ترین پاداش است.

وی همچنین اشاره می‌کند که شاید برای دیگران، بچه‌داری سخت به نظر برسد، اما برای او این سختی‌ها بخشی از یک تجربه شیرین و ارزشمند است. من همیشه به این جمله آقای قرائتی فکر می‌کنم که می‌گفتند: مگه هر چیزی که سخت باشد، بد است؟ شلغم خوردن راحت است، اما گوشت خوردن سخت است، ولی لذتش خیلی بیشتر است. بچه‌داری هم همینطور است. سخت است، اما لذت‌های آن خیلی بیشتر از آن سختی‌ها است.

مدیریت روزانه زندگی و چالش‌های آن

محبوبه نورس روزهایش را با دقت و برنامه‌ریزی پیش می‌برد. او توضیح می‌دهد که از صبح زود بیدار می‌شود تا به همه امور خانه رسیدگی کند: صبح‌ها ساعت ۵ بیدار می‌شوم. بچه‌ها را برای مدرسه آماده می‌کنم، صبحانه می‌سازم، لباس‌ها را می‌چینم و بچه‌ها را به مدرسه می‌فرستم. وقتی بچه‌ها به مدرسه می‌روند، من به کارهای خودم می‌رسم، درس‌ها را مطالعه می‌کنم یا به تدریس قرآن می‌روم. به همین ترتیب، عصرها که بچه‌ها برمی‌گردند، دوباره باید به آن‌ها رسیدگی کنم و کارهای خانه را انجام دهم.

وی ادامه می‌دهد: واقعاً گاهی اوقات این نظم و ترتیب به گونه‌ای است که وقتی وارد خانه می‌شوم، همه جا به هم ریخته است؛ بچه کوچکم به شیر نیاز دارد، کارهای عقب‌مانده دارم و ظرف‌ها را باید بشویم. اما در تمام این‌ها، نکته‌ای که همیشه برای من مهم است، این است که محبت و توجه به بچه‌هایم را فراموش نکنم.

باور به برکت در زندگی ساده

محبوبه نورس به برکت‌های زندگی و چگونگی ایجاد فضایی معنوی در خانه اشاره می‌کند. او معتقد است که برکت از طریق شکرگزاری و تکیه بر خداوند وارد زندگی می‌شود. ما در شرایطی زندگی می‌کنیم که شاید از نظر مالی اوضاع به‌ظاهر خوب نباشد. اما با ایمان به خدا و شکرگزاری، همیشه برکت‌های زیادی دریافت کرده‌ایم. فضای خانه باید معنوی و پر از محبت باشد. وقتی بچه‌ها در چنین فضایی رشد کنند، به‌طور طبیعی شکرگزاری را یاد می‌گیرند.

وی همچنین در پایان به باورهای خودش درباره فرزندآوری و چالش‌های آن اشاره می‌کند: وقتی خانواده‌ها به هم می‌گویند بچه زیاد آوردن سخت است و نمی‌توانند تمام نیازهای فرزندشان را برآورده کنند، من می‌گویم که خداوند همیشه روزی فرزندان را می‌رساند. ما هم با همین شرایط کم و حتی در برخی موارد سختی‌ها، احساس می‌کنیم که همیشه برکت داریم و این برکت از طریق توکل به خداوند و شکرگزاری برای تمام داشته‌هایمان است.

محبوبه نورس به عنوان یک مادر طلبه و مدرّس قرآن کریم، توانسته است زندگی‌اش را به شکلی متعادل و موفق پیش ببرد. او با ایمان به خداوند و شکرگزاری برای هر چیزی که دارد، در کنار چالش‌های زیادی که در تربیت فرزندان و تحصیل دارد، از برکت‌هایی سخن می‌گوید که در زندگی‌اش دیده است.

انتهای خبر/