به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۱ قرآن کریم آمده است: «إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَیْئاً وَ أُولئِکَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ»   همانا کسانی که کفر ورزیدند، نه اموالشان و نه فرزندانشان در برابر (عذاب) خدا (در قیامت) هیچ به کارشان نمی‌آید و آنان خود هیزم و سوخت آتشند. 

نکته‌های سورۀ آل عمران- آیۀ ۱۰:
«وَقُودُ» به معنای مادّۀ سوختنی است.

وسیلۀ آتش ‌زایی دوزخ دو چیز است:
سنگ‌‏ها و انسان‏‌ها «وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ» « بقره، ۲۴» خصلت‌ها و افکار و اعمال، هویّت انسان را دگرگون می‏‌کند و انسان به سوخت آتش تبدیل و خود عامل سوختن خود می‌‏شود. 

غیر او هیچ کس، نه در دنیا و نه در آخرت، نیازهای واقعی انسان را تأمین نمی‌کند و انسان در هر حال به او نیازمند است.

پیام‌های سورۀ آل عمران- آیۀ ۱۰:
۱. به مال و فرزند مغرور نشوید. دلبستگی به غیر خدا هر چه باشد، محکوم است. «لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ» 

۲. کفر، انسان را از مدار انسانیّت خارج و در حدّ اشیای مادّی و طبیعی پایین می‌آورد. «أُولئِکَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ»

 
تفسیر صفحۀ ۵۱ قرآن کریم- سورۀ آل عمران- آیۀ ۱۱- تفسیر نور:
 
 «کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کَذَّبُوا بِآیاتِنا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَ اللَّهُ شَدِیدُ الْعِقابِ»   (شیوۀ کفّار) مانند روش فرعونیان و کسانی است که پیش از آنها بودند، آیات ما را تکذیب کردند، پس خداوند آنها را به (کیفر) گناهانشان گرفت. و خدا سخت کیفر است. 

پیام‌های سورۀ آل عمران- آیه ۱۱:
۱. بعد از بیان کلّیات، بیان نمونه‌ها لازم است. «کَفَرُوا»، «کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ» 

۲. تکیه بر قدرت مادّی، مال و اولاد، شیوۀ فرعون است. «کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ» 

۳. تاریخ و تجربۀ گذشتگان، بهترین درس است. «کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ ...» 

فرعون و آل فرعون که قهرمان قدرت و زور بودند، در برابر قهر خداوند نتوانستند لحظه‌‏ای مقاومت کنند، شما به این مال و قدرت اندک خود ننازید. 

۴. گاهی نقش اطرافیان طاغوت از خود طاغوت کمتر نیست. «کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ» 

۵. گناه بد است، ولی بدتر از آن عادت به گناه و روحیّۀ گناه است. «کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَ ...» 

۶. خصلت‌‏ها، شیوه‌‏ها و اعمال و گناهان مشابه، جزا و پاداش مشابه دارد. «کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ» 

۷. عامل هلاکت امّت‌‏ها، گناهان آنان بوده است. «فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ» 

۸. آنجا که گناه جزو روحیّه و عادت شد، عقوبت پروردگار سخت است. «کَدَأْبِ»، «شَدِیدُ الْعِقابِ»

انتهای خبر/10