به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۹۹ قرآن کریم آمده است؛  « جَزاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها أَبَداً رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ *»   « پاداش آن گروه در نزد پروردگارشان، باغ‌های جاودانه‌‏ای است که زیر آن نهرها جاری است. (آنان) برای همیشه در بهشت جاودانه‌‏اند، خدا از آنان راضی است و آنان نیز از او راضی. این مقام مخصوص کسی است که از پروردگارش خشیت دارد.» 

نکته‌های سورۀ بینه- آیه ۸:
«خَشِیتُ» به آن خوفی گفته می‌شود که بر اساس تعظیم و عظمت باشد. 

این آیه می‌فرماید: بهشت مخصوص اهل خشیت است. «ذلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ» و آیه ‏ای دیگر می‌فرماید: تنها علما اهل خشیت هستند: «إِنَّما یَخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ»(فاطر،۲۸) پس بهشت مخصوص علما است. 

از طرفی می‌دانیم که تمام علما و دانشمندان اهل بهشت نیستند. زیرا قرآن بسیاری از دوزخیان را کسانی می‌داند که بعد از علم و آگاهی گمراه شدند: «أَضَلَّهُ اللَّهُ عَلی‏ عِلْمٍ»(جاثیه،۲۳) و همچنین تمام بی‌‌سوادان دوزخی نیستند. 

پس آن علمی که سبب خشیت می‌شود این علم اصطلاحی نیست، بلکه مراد یک فهم طبیعی و الهی است که سبب نورانیّت دل شود.

پیام‌های سورۀ بینه- آیه ۸:
۱- بهشت جسم، باغ و نهر و بهشت روح، رضای خداوند است. «جَنَّاتُ عَدْنٍ‏ ... رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ‏» 

۲- خشیت الهی، سرچشمه عمل به دستورات الهی است. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ‏ ... جَزاؤُهُمْ‏ ... جَنَّاتُ‏ ... ذلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ» 

۳- جاودانگی بهشت برای مؤمنان قطعی است. (کلمات‏ «عَدْنٍ»، «خالِدِینَ» و «أَبَداً» همه بیانگر قطعی بودن خلود است.) «جَنَّاتُ عَدْنٍ‏ ... خالِدِینَ فِیها أَبَداً»

انتهای خبر/10