- گروه : فرهنگی
- شماره : 9422
تسنیم وحی؛
تفسیر صفحه ۷۶ قرآن کریم
پس پروردگارشان دعای آنان را مستجاب کرد (و فرمود:) که من عمل هیچ صاحب عملی از شما را، خواه مرد یا زن، (گرچه) همه از یکدیگرید، تباه نمی‌کنم (و بی‌پاداش نمی‌گذارم).
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۷۶ قرآن کریم آمده است: «فَاسْتَجابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّی لا أُضِیعُ عَمَلَ عامِلٍ مِنْکُمْ مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ فَالَّذِینَ هاجَرُوا وَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَ أُوذُوا فِی سَبِیلِی وَ قاتَلُوا وَ قُتِلُوا لَأُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ لَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ثَواباً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ» «پس پروردگارشان دعای آنان را مستجاب کرد (و فرمود:) که من عمل هیچ صاحب عملی از شما را، خواه مرد یا زن، (گرچه) همه از یکدیگرید، تباه نمی‌کنم (و بی‌پاداش نمی‌گذارم). پس کسانی که هجرت کرده و از خانههایشان رانده شده و در راه من آزار و اذیّت دیده، جنگیده و کشته شدند، قطعاً من لغزشهایشان را میپوشانم و در باغهایی که نهرها از زیرشان جاری است، واردشان میکنم. (این) پاداشی است از طرف خدا، و پاداش نیکو تنها نزد خداست.»
پیام‌های سورۀ آل عمران- آیۀ ۱۹۵:
۱. دعای قلبی، استجابت قطعی دارد. دعایی که همراه با یاد دائمی خدا «یَذْکُرُونَ» فکر «یَتَفَکَّرُونَ» و ستایش خدا باشد؛ «سُبْحانَکَ» قطعاً مستجاب می‌شود. «فَاسْتَجابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ»
۲. دعای اهل فکر و ذکر، سریعاً مستجاب می‌شود. «فَاسْتَجابَ»
۳. استجابت دعا، جلوهای از ربوبیّت الهی است. «فَاسْتَجابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ»
۴. در جهان‌بینی الهی، هیچ عملی بدون پاداش نیست. «لا أُضِیعُ عَمَلَ عامِلٍ»
۵. دعایی مستجاب می‌شود که همراه با عمل و تلاش دعاکننده باشد، گرچه خود دعا نیز نوعی عمل است. «فَاسْتَجابَ لَهُمْ»، «لا أُضِیعُ عَمَلَ عامِلٍ»
۶. عمل و عامل هر دو مورد توجّه‌اند؛ حُسن فعلی و حُسن فاعلی هر دو مدّ نظر هستند. «لا أُضِیعُ عَمَلَ عامِلٍ»
۷. پاداش عمل تنها به مؤمنان داده می‌شود، چرا که اعمال کفّار حبط می‌گردد. «عَمَلَ عامِلٍ مِنْکُمْ»
۸. در بینش الهی، مرد و زن در رسیدن به مقام والای انسانی برابر هستند. «مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی»
۹. جنس مرد برتر از زن نیست. «مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ»
۱۰. در جامعه اسلامی، همه ی مسلمانان از یکدیگرند. «بَعْضُکُمْ مِنْ بَعْضٍ»
۱۱. تا گناهان و عیوب محو نشود، کسی وارد بهشت نمی شود. «لَأُکَفِّرَنَّ»، «لَأُدْخِلَنَّهُمْ»
۱۲. هجرت، جهاد، تبعید و متحمّل آزار شدن در راه خدا وسایل عفو خداوند هستند. «هاجَرُوا»، «أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ»، «لَأُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ...»
۱۳. علاقه به وطن، یک حقّ پذیرفته شده قرآنی است و گرفتن این حق، ظلم است. «أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ»
۱۴. در پیمودن راه خدا هجرت، تبعید، شکنجه و جهاد و شهادت لازم است. «فِی سَبِیلِی»
انتهای خبر/10
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر می‌گذارید!
