به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحۀ ۵۲۱ قرآن کریم آمده است:«وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُکِ * إِنَّکُمْ لَفِی قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ * یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ * قُتِلَ الْخَرَّاصِونَ. غَمْرَةٍ ساهُونَ *» «سوگند به آسمانِ دارای راه‌ها (و زیبایی‌ها)ی بسیار. به درستی که شما در گفتار گوناگون (سرگردان) هستید. هر که از حق منصرف گشت، (در آینده نیز) به انحراف کشیده خواهد شد. مرگ بر دروغ زنان (که بیدلیل و برهان درباره قرآن و قیامت سخن می‌گویند). آنها که در بیخبری و غفلت غرقند.»

نکات سوره ذاریات - آیات۷ -۱۱:

«حبک» جمع «حبیکه» و «حباک» به سه معنای راه، زینت و اعتدال است که برای هر یک از معانی آن برای توصیف آسمان در قرآن شاهدی وجود دارد:

«لَقَدْ خَلَقْنا فَوْقَکُمْ سَبْعَ طَرائِقَ» (مومنون،۱۷ ما) بالای سر شما هفت راه آفریدیم. «زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِزِینَةٍ الْکَواکِبِ» (صافات،۶) ما آسمان دنیا را با ستارگان، زینت دادیم. «وَ السَّماءَ رَفَعَها وَ وَضَعَ الْمِیزانَ» (الرحمن،۷) آسمان را برافراشت و توازن کرد.

«یُؤْفَکُ» از «افک» به معنای منصرف ساختن و به انحراف کشاندن است. درست به دروغ که انحراف از حقیقت و مایۀ انحراف است، افک گویند.

«خراس» از «خرص»، به سخنی گفته می‌شود که پایه علمی ندارد و بر اساس گمان، تخمین و حدس است.

«غَمْرَةٍ» به آب فراوانی گفته می‌شود که عمق آن را پیدا کند و مراد از آن در اینجا جهالت و نادانی عمیقی است که انسان را فرا می‌گیرد.

عدّه‌های کارشان شایعه‌سازی بر اساس حدس، پندار، القای بافته‌های خود به دیگران و ایجاد در آنهاست. معمولًا شایعه را دشمن سفارش می‌دهد، می‌دهند و افراد ساده‌لوح می‌پذیرند.

امام باقر علیه السّلام درباره «یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ» فرمودند: کسی که از ولایت اهل بیت علیهم السّلام منحرف و سرپیچی کند، از بهشت ​​بازخواهد ماند. (کافی، ج ۱، ص ۴۲۲)

انتهای خبر/