به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحۀ ۵۲۵ قرآن کریم آمده است:  « أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلامُهُمْ بِهذا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طاغُونَ * أَمْ یَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لا یُؤْمِنُونَ * فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِثْلِهِ إِنْ کانُوا صادِقِینَ *»   « آیا عقل‌هایشان آنان را دستور می‌دهد به این (که به پیامبر تهمت بزنند؟) بلکه آنان خود قومی طغیانگرند؟ آیا می‌گویند: پیامبر، (قرآن را خود ساخته و) به خدا نسبت داده است؟ (چنین نیست)، بلکه آنان (به سبب طغیان و حسد) ایمان نمی‌‏آورند. پس اگر راستگویند، سخنی مانند قرآن بیاورند.» 

نکته‌های سورۀ طور- آیات ۳۲-۳۴:
در این آیات و آیات پس از آن، خداوند چهارده سؤال توبیخی از مخالفان پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله می‏ کند و تمام راه‌هایی را که ممکن است به گونه‌‏ای بهانه تسلیم نشدن کفّار شود، می‌بندد.

شاید در هیچ جای قرآن این‏گونه مخالفان به باد انتقاد گرفته نشده و بهانه‌های آنان مطرح نشده باشد. 

«أحلام» جمع «حلم» به معنای عقل است. از آنجا که بزرگان قریش خود را صاحبان عقل و فکر می‌دانستند، قرآن در این آیه می‌فرماید: آیا عقل آنان چنین حکم می ‏کند که قرآن را سحر و جادو بدانند، خیر بلکه آنان در برابر حق سرکشی می‌کنند؟ 

«تقول»، سخنی را از پیش خود بافتن و به کسی نسبت دادن است. 

«حدیث» به معنای «جدید» است. از آنجا که مضامین قرآن تازگی دارد، از آن به «حدیث» یاد شده است. 

خداوند، بارها کفّار را دعوت به مبارزه نموده است: گاهی از آنان درخواست آوردن کتابی‏ مثل قرآن کرده، «فَأْتُوا بِکِتابٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ» (قصص،۴۹) گاهی تخفیف داده و به آوردن ده سوره اکتفا نموده، «فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ» (هود،۱۳) وگاهی به آوردن یک سوره، «فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ» (بقره،۲۳) و در آیه ۳۴ حتّی به آوردن مطالبی مثل قرآن اکتفا کرده است. «فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِثْلِهِ»

پیام‌های سورۀ طور- آیات ۳۲-۳۳:
۱- تهمت ساحر، کاهن، شاعر و مجنون به پیامبر، از روی تعقّل و تفکّر در آیات قرآن نبوده است. «أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلامُهُمْ» 

۲- ریشۀ کفر و شرک، طغیان و سرکشی در برابر حق است؛ نه عقل و اندیشه. «أَمْ هُمْ قَوْمٌ طاغُونَ» 

۳- هر کس که سخن او منطقی نباشد و بر آن اصرار ورزد، طغیانگر است. «أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلامُهُمْ بِهذا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طاغُونَ» 

۴- مشرکان، با تهمت و افترا، کفر خود را توجیه می‌کردند. «یَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لا یُؤْمِنُونَ» 

۵- انسان یا باید بر اساس عقل عمل کند یا بر اساس وحی، و کفّار خود را از هر دو محروم کرده‏‌اند. «أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلامُهُمْ‏ ... بَلْ لا یُؤْمِنُونَ‏» 

۶- در طوفان تهمت‌ها، دست از منطق و استدلال بر ندارید و مخالفان را به آوردن سخنی همچون قرآن دعوت کنید. «فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِثْلِهِ‏ ...» 

۷- قرآن محکم‏ ترین استدلال را دارد؛ اگر پیامبر به تنهایی قرآن را بافته و به خدا نسبت داده است، «تَقَوَّلَهُ» شما دسته جمعی یک سخن مثل آن بیاورید. «فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِثْلِهِ» 

۸- مبارزه‌طلبی در میدان فرهنگی نیز لازم است. «فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِثْلِهِ»

انتهای خبر/10