تسنیم وحی؛
تفسیر صفحۀ ۵۴۴ قرآن کریم
ای کسانی که ایمان آورده اید! هرگاه خواستید با رسول خدا، گفتگوی خصوصی داشته باشید، پس قبل از نجوای خود صدقهای بدهید. این برای شما بهتر و پاکیزهتر است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان» در تفسیر صفحه ۵۴۴ قرآن کریم آمده است: « یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا ناجَیْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقَةً ذلِکَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ أَطْهَرُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ *» « ای کسانی که ایمان آورده اید! هرگاه خواستید با رسول خدا، گفتگوی خصوصی داشته باشید، پس قبل از نجوای خود صدقهای بدهید. این برای شما بهتر و پاکیزهتر است و اگر (برای صدقه دادن مالی) نیافتید پس همانا خداوند آمرزنده و مهربان است (و میتوانید بدون پرداخت صدقه گفتگوی خصوصی داشته باشید).»
نکتههای سورۀ مجادله- آیه ۱۲:
گروهی از مردم به خصوص ثروتمندان مرتبا مزاحم پیامبر می شدند و خصوصی با پیامبر سخن می گفتند و کاری که مایه اندوه دیگران و یا کسب امتیاز و تقرب بیدلیل برای آنان بود. آیه نازل شد تا آزمونی برای علاقه واقعی آنان باشد. البته این حکم جنبه موقتی و آزمایشی داشت و پس از مدتی حکم برداشته شد. (تفسیر نمونه)
حضرت علی علیهالسّلام میفرماید: آیهای که نه قبل از من و نه بعد از من کسی به آن عمل نکرد، آیه صدقه است. دیناری داشتم، آن را به ده درهم تبدیل کردم، هر بارکه میخواستم با پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله نجوا و گفتگو کنم، درهمی صدقه میدادم. (تفاسیر کنز الدقائق، نمونه و درّ المنثور)
طهارت و پاکی دو نوع است:
۱. جسمی و ظاهری، «وَ إِنْ کُنْتُمْ جُنُباً فَاطَّهَّرُوا» (مائده،۶) ۲. روحی و باطنی. «ذلِکَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ أَطْهَرُ»
پیامهای سورۀ مجادله- آیه ۱۲:
۱- ایمان، مسئولیّتآور است. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا ...»
۲- صدقه را باید پیش از انجام کار پرداخت کرد. «فَقَدِّمُوا ... صَدَقَةً»
۳- معلّم میتواند برای آموزش، هزینهای را مشخص کند. چه خود دریافت کند و چه به دیگران حواله دهد. «فَقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقَةً»
۴- میزان صدقه تعیین نشد تا هرکس تصمیم بگیرد. «صَدَقَةً»
۵- از هر راهی باید برای فقرزدایی استفاده کرد. شرط ملاقات خصوصی با پیامبر، پرداخت صدقه به فقرا بود. «فَقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقَةً»
۶- در انتخاب میان پول و پیامبر، میزان ایمان و علاقه مردم شناخته میشود. «فَقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقَةً»
۷- صدقه، قوانین و محدودیتهای اجتماعی، خیرات بسیاری را برای فرد و جامعه به دنبال دارد. «ذلِکَ خَیْرٌ»
۸- وابستگی به دنیا، پلیدی و دل کندن از آن پاکی است. «ذلِکَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ أَطْهَرُ»
۹- صدقه، نوعی تطهیر است. «أَطْهَرُ» چنانکه در جای دیگر میخوانیم: «خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ» (توبه،۱۰۳)
۱۰- در احکام اسلام بنبست نداریم. «فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا ...»
۱۱- قانونگذار باید مراعات همه مردم را در وضع قانون بکند. « فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا ...»
۱۲- فقرا به خاطر ناتوانی بر صدقه، احساس حقارت نکنند؛ زیرا مشمول رحمت الهی هستند. «فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ»
۱۳- هیچ گاه اسلام کسی را به خاطر فقر طرد نکرده و محروم نساخته است. «فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ»
انتهای خبر/10