به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۵۷۶ قرآن کریم آمده است: « ثُمَّ یَطْمَعُ أَنْ أَزِیدَ * کَلَّا إِنَّهُ کانَ لِآیاتِنا عَنِیداً * سَأُرْهِقُهُ صَعُوداً * إِنَّهُ فَکَّرَ وَ قَدَّرَ * فَقُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ «۱۹» ثُمَّ قُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ * ثُمَّ نَظَرَ * ثُمَّ عَبَسَ وَ بَسَرَ * ثُمَّ أَدْبَرَ وَ اسْتَکْبَرَ * فَقالَ إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ یُؤْثَرُ * إِنْ هذا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ *»   « با این حال، طمع دارد که بیفزایم. هرگز، زیرا او به آیات ما عناد می‌‌ورزد. به زودی او را به گردنه‌‏ای سخت گرفتار می‌‏کنم. همانا او (برای مبارزه با قرآن) فکر کرد و به سنجش پرداخت. پس مرگ بر او باد که چگونه سنجید. باز هم مرگ بر او که چگونه سنجید. سپس نگریست. سپس چهره در هم کشید و با عجله دست به کار شد. سپس پشت کرد و تکبّر ورزید. پس گفت: این (قرآن) جز سحری که (از پیشینیان) روایت می ‏شود نیست. این نیست مگر گفته بشر.» 

نکته‌های سورۀ مدثر- آیات ۱۵-۲۵:
«عنید» از «عناد» است، یعنی کافران حق را فهمیدند؛ امّا از روی عناد و لجاجت حاضر به پذیرش آن نیستند. 

«ارهقه» از «ارهاق» به معنای وادار کردن کسی به کار سخت است. 

«صعود» به معنای گردنه‌‏ای است که عبور از آن و صعود بر آن سخت است. 

مراد از «قَدَّرَ»، «تقدیر» به معنای مقایسه میان قرآن با سحر و شعر و کهانت است. 

قرآن در مورد کفر و دروغ، کلمه‏ «قُتِلَ» را یکبار به کار برده است: 

«قُتِلَ الْإِنْسانُ ما أَکْفَرَهُ»(عبس،۱۷) کشته باد انسان (بی ایمان) که تا این حد کفر می ‏ورزد. 

«قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ» (ذاریات،۱۰) کشته باد آن که دروغ می‌‏بندد. 

امّا در مورد توطئه علیه پیامبر و قرآن، دوبار فرمود: «فَقُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ ثُمَّ قُتِلَ کَیْفَ قَدَّرَ» 

در آیه ۲۳ فرمود: «ثُمَّ أَدْبَرَ وَ اسْتَکْبَرَ»، حال ببینیم کیفر کسی که به حق پشت کند و با آن مخالفت ورزد، چیست؟ 

قرآن درباره کسانی که با وجود شناخت حق بدان کفر می‌‏ورزند و از آن روی می‏‌گردانند می‌‏فرماید: چنین کسانی به کیفرهای گوناگونی دچار می‌‏شوند، از جمله: 

جهت و هدف خود را در زندگی از دست می‌‏دهند. «استهوته الشیطان فی الارض حیران» (انعام،۷۱) فریب و اغوای شیطان او را در زمین سرگردان ساخته است. 

ضیق صدر او را تحت فشار قرار می‌‏دهد: «یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقاً حَرَجاً» (انعام،۱۲۵) خداوند، دل او را تنگ و سخت قرار می‌‏دهد. 

دچار معیشت دشوار و تنگ می‌‏شود: «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکاً»(طه،۱۲۳) هرکس از یاد و اطاعت من سرپیچی کند، معیشتش تنگ شود. 

نکبت و بدبختی بر او مسلّط می ‏شود: «إِنَّ الْخِزْیَ الْیَوْمَ وَ السُّوءَ عَلَی الْکافِرِینَ»(نحل،۲۷) امروز ذلّت و خواری عذاب، بر کافران خواهد بود.

انتهای خبر/10