به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه 168 قرآن کریم آمده است: «قالَ یا مُوسی‏ إِنِّی اصْطَفَیْتُکَ عَلَی النَّاسِ بِرِسالاتِی وَ بِکَلامِی فَخُذْ ما آتَیْتُکَ وَ کُنْ مِنَ الشَّاکِرِینَ» «(خداوند) فرمود: ای موسی! من تو را بر مردم با پیام‌هایم و سخنم برگزیده‌‏ام، پس آنچه (از الواح و تورات) به تو دادم بگیر و از سپاسگزاران باش.»

نکته‌های سورۀ اعراف- آیۀ ۱۴۴:
امام صادق علیه‌السّلام می‌‏فرماید: خداوند به موسی علیه‌السّلام فرمود: آیا می‌‏دانی چرا تورا برگزیدم؟ زیرا خضوع و خشوع تو به درگاه من بی‌‏نظیر بود هر گاه به نماز می‌‏ایستادی، گونه‌‏های خود را بر خاک می‌‏نهادی. (تفسیر صافی)

در حدیث دیگری آمده است که خداوند فرمود: چون در میان بندگانم خود را نسبت به من ذلیل‌‏تر می‌‏دانستی. (تفسیر نور‌الثقلین)

پیام‌های سورۀ اعراف- آیۀ ۱۴۴:
۱. حضرت موسی، بندۀ مخلص خدا بود. «اصْطَفَیْتُکَ» («اصطفاء» به معنای انتخاب گوهر خالص است)

۲. نبوّت و رسالت مقامی انتصابی است؛ نه انتخابی. «إِنِّی اصْطَفَیْتُکَ»

۳. بیانِ درخواست نابه‌جای مردم، مانع برگزیدگی و نبوّت موسی نیست. «اصْطَفَیْتُکَ»

۴. چهل شب عبادت در میعادگاه، مقدّمه‏‌ای برای گرفتن تورات و به کار بستن آن شد. «جاءَ مُوسی‏ لِمِیقاتِنا»، «فَخُذْ ما آتَیْتُکَ»

۵. پس از براندازی طاغوت و تشکیل حکومت دینی، باید قانون و احکام الهی اجرا شود. «فَخُذْ ما آتَیْتُکَ»

۶. شکر، فرمان اکید خدا و امری واجب است؛ نه مستحب و یک سفارش اخلاقی. پس شکرگزاری از نعمت‏‌های الهی لازم است. «وَ کُنْ مِنَ الشَّاکِرِینَ»

۷. مسئولیّت‌‌های دینی و ارشادی، نعمت الهی است که باید سپاسگزاری شود. «وَ کُنْ مِنَ الشَّاکِرِینَ» (شکرگزاری، علاوه بر زبان باید با بکار بستن دستورات الهی باشد)

تفسیر صفحۀ ۱۶۸ قرآن کریم - سورۀ اعراف - آیۀ ۱۴۵ - تفسیر نور:
 
«وَ کَتَبْنا لَهُ فِی الْأَلْواحِ مِنْ کُلِّ شَیْ‏ءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصِیلاً لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ فَخُذْها بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَکَ یَأْخُذُوا بِأَحْسَنِها سَأُرِیکُمْ دارَ الْفاسِقِینَ» «و در الواح (تورات) برای موسی، در هر موردی پندی و برای هر چیز تفصیلی نوشتیم. (ای موسی!) آنها را با قوّت بگیر و به قوم خود فرمان بده که بهترین آنها (مثلًا از میان عفو و قصاص، عفو) را بگیرند. به زودی جایگاه فاسقان را به شما نشان می‌‏دهم.»

نکته‌های سورۀ اعراف- آیۀ ۱۴۵:
مراد از «الْأَلْواحِ»، همان سنگ ‏نبشته‌‌های تورات است که در آیۀ قبل به آن اشاره شد.

در اینکه مراد از احسن در «وَ أْمُرْ قَوْمَکَ یَأْخُذُوا بِأَحْسَنِها» چیست، اقوال مختلفی بیان شده است، از جمله:
مراد با بهترین قدرت گرفتن، یا بهترین گرفتن از حیث علم و عمل، یا در دَوَرانِ امر بین اهمّ و مهمّ، بهترین عمل را انجام دادن است

و یا مراد این است که دستورات تورات، احسن تمام قوانین و دستوراتِ آن زمان است. امّا احسن مطلق، قرآن است، چنان که خداوند می‌‌فرماید: «وَ اتَّبِعُوا أَحْسَنَ ما أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَکُمُ الْعَذابُ بَغْتَةً وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ» (زمر، ۵۵)

ممکن است مراد از آیه این باشد که اگر با قدرت به تورات عمل کنید، بر دشمنان غالب خواهید شد و خانه‏‌های آنها را به دست می‌‌آورید.

امام باقر علیه‌السّلام فرمود: عبارت «مِنْ کُلِّ شَیْ‏ءٍ»، بیانگر آن است که خداوند تمام امور را برای موسی علیه‌السّلام بیان نکرده است. (تفسیر نورالثقلین) گرچه در همان بخشی که مطرح شده، تمام نیازهای مردم آن عصر به تفصیل بیان شده است. «تَفْصِیلًا لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ» مراد از «دارَ الْفاسِقِینَ» یا کاخ و دربار فرعونیان است یا خانه‌های ساکنان بیت‌المقدس قبل از ورود قوم موسی، و ممکن است مراد جایگاه متخلّفین از دستورات موسی در قیامت باشد. (تفسیر راهنما)

پیام‌های سورۀ اعراف - آیۀ ۱۴۵:
۱. تورات، به صورت نوشته نازل شده است. «کَتَبْنا»

۲. به کار بستن قانون و رهبری امّت، نیاز به قوّت، اراده و جدّیت دارد. «فَخُذْها بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَکَ»

۳. در میان چند راه و برنامه، باید بهترین روش را انتخاب و با بهترین توان انجام داد. «بِأَحْسَنِها»

۴. مخالفت با قانون آسمانی، فسق است و مجازات دارد. «سَأُرِیکُمْ دارَ الْفاسِقِینَ»

۵. رهبر باید در عمل پیشگام باشد. (خداوند، ابتدا به خود موسی علیه‌السّلام دستور می‌‌دهد، سپس به مردم) «فَخُذْها» «یَأْخُذُوا»

انتهای پیام/