به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه 190 قرآن کریم آمده است:«یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِیها نَعِیمٌ مُقِیمٌ * خالِدِینَ فِیها أَبَداً إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ» «پروردگارشان آنان را به رحمتی از ناحیۀ خود و رضایت خویش و باغ‌هایی از بهشت، بشارت می‌دهد که برایشان در آن نعمت‌های ابدی است* آنان تا ابد در آنجا جاودانند. همانا نزد خداوند پاداشی بزرگ است.»

پیام‌های سورۀ توبه- آیات ۲۱ - ۲۲:
۱. خداوند، خود به مؤمنان مهاجر و مجاهد، مژدۀ بهشت داده است. (در آیات دیگر، بشارت‌های دیگری نیز آمده است، همچون: «سقاهم ربّهم» (انسان، ۲۱) و «صلواتٌ من ربّهم» بقره، ۱۵۷) «یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ»

۲. نشانۀ جامعیّت یک مکتب آن است که علاوه بر هماهنگی با فطرت، به پیروان خود امید دهد. «یُبَشِّرُهُمْ»

۳. بشارت و پاداش، از شئون ربوبیّت است. «یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ»

۴. برخورداری از رحمت و رضوان بهشت، نمودی از فوز و رستگاری است. «الْفائِزُونَ یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ...»

۵. رحمت و رضای خدا، بر نعمت‏‌های مادّی مقدّم است. «بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ» (نام رحمت و رضوان قبل از بهشت آمده است)

۶. باغ‌های بهشت، پر نعمت است. (به گفتۀ مفردات «نعیم» به معنای نعمت فراوان است.) «نَعِیمٌ»

۷. اگر به خاطر خدا از نعمت‌‏های فانی بگذریم، به نعمت‌های ابدی می‌رسیم. «نَعِیمٌ مُقِیمٌ»

۸. فنا و زوال، بزرگ‌ترین آفتِ نعمت‌‏های دنیوی است که در قیامت این آفت نیست. «مُقِیمٌ»، «خالِدِینَ»، «أَبَداً»

۹. پاداش بزرگ، تنها در انحصار اوست، پاداش‌های دیگران از هر کس و هر چه که باشد، کوچک است. «عِنْدَهُ» قبل از «أَجْرٌ عَظِیمٌ» نشانۀ انحصار است.

۱۰. خداوندی که به همۀ دنیا «قلیل» می‌گوید، به پاداش مجاهدان، «عَظِیمٌ» می‏‌گوید.

۱۱. خداوند، قلیل و فانی ما را به گرانبهاترین قیمت می‌‏خرد، با آنکه ما هر چه داریم، از خود اوست. «أَجْرٌ عَظِیمٌ»

انتهای پیام/