به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، شهید سهراب الیکایی نوزدهم ارديبهشت ۱۳۴۴ در شهرستان گرمسار به دنيا آمد. پدرش همت‌علی و مادرش معصومه نام داشت. تا سوم متوسطه درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. يكم آذر ۱۳۶۲ در پنجوين عراق بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. 

فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:

آرزوی نهایی من
پدر و مادر مهربان! همه از خدا هستیم و بازگشت همه به سوی اوست. شما خوب مطمئن هستید که همه ما در این دنیا مسافریم و فردا باید به جایگاه ابدی‌مان برویم. جایگاهی که اگر اعمال من و تو مورد رضای خدای تبارک و تعالی واقع شود در نور الهی قرار می‌گیریم، در غیر این صورت در ظلمت و تاریکی قرار خواهیم گرفت.

شما ای پدر مهربان! چه خوب است قبل از این‌که مرگ به سراغ ما آید، از آن استقبال کنیم. مرگ من انتخابی بوده و آن چیزی بوده که آرزوی نهایی من است؛ آن هم چه مرگی! کشته شدن در راه خدا.
پدر بزرگوارم! ناراحت هستم که نتوانستم زحمت‌های پدرانه تو را جبران کنم. راستی اگر من شصت سال برای تو زحمت بکشم، به اندازه یک سال زحمتی که تو برای من کشیدی نمی‌شود.
پدر عزیزم! خیلی دوست دارم که در این موقعیت تو را ببینم ولی رسیدن به الله خیلی از دیدن تو برای من بهتر و عزیزتر است.
مادرجان! شیر پاکت را حلالم کن و تو مرا ببخش از این که از تو خداحافظی نکردم.

تفکر؛ عالی‌ترین راه به مقصد است
خانواده محترم! وظیفه شما در قبال سپاه پاسداران این است که هیچ منتی بر سپاه نگذارید و نگویید فرزند ما پاسدار بوده و لذا کاری برای ما انجام بدهید، چون من در راه سپاه شهید نشدم و اشتباه نکنید؛ من در راه خدا شهید شدم. اگر سپاه نبود، من از راه دیگری می‌رفتم و وظیفه شرعی خودم را انجام می‌دادم و خدا من را زنده کرد و خودش هم مرا گرفت. در ضمن، سپاه پاسداران حکم خدا را اجرا می‌کند، حتی اگر تمام مردم روی زمین مخالف این حکم باشند. ما پاسداران روح‌الله با یاد حسین‌بن‌علی (ع) به جبهه می‌رویم و در راهی که او می‌جنگید، می‌جنگیم و برای هدفی که او کشته شد، کشته می‌شویم.
بر سر مزار من گریه نکنید؛ زیرا، تفکر عالی‌ترین راه به مقصد است.

در آخر به شما عزیزان سفارش می‌کنم که مسجدها را خالی نکنید، زیرا، مسجد به قول امام عزیزمان «سنگر» است و سنگرها را باید حفظ کرد.

انتهای خبر/10