به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، هفته پیش ۲۰۹ نماینده مجلس در نامه‌ای به رئیس مجلس از عدم ابلاغ قانون عفاف و حجاب گلایه کردند.

در این خصوص خواستیم با نماینده‌های مردم خراسان‌جنوبی دردمجلس شورای اسلامی گفتگو کنیم، پس تماس های مکرر سئوالاتی با مضامینی که در ادامه خواهید خواند تنظیم و برای نماینده‌های مردم در شهرستان‌های مختلف ارسال شد.

  آیا شما این نامه را امضا کردید؟ چرا با وجود تصویب قانون عفاف و حجاب، هنوز ابلاغ و اجرایی نشده است؟ به نظر شما چه عواملی باعث این تأخیر شده است؟

برخی معتقدند دشمن با جنگ شناختی، القا کرده که مردم با این قانون همراه نیستند. آیا شما چنین برداشتی دارید؟ چطور می‌توان اراده حاکمیت برای اجرای قانون را بدون تأثیرپذیری از این تبلیغات حفظ کرد؟

مجلس چه اقداماتی را برای نظارت بر اجرای این قانون در نظر گرفته است؟ آیا طرح یا برنامه‌ای برای پیگیری از دولت یا قوه قضائیه دارید؟

اجرای قانون عفاف و حجاب چه تأثیری بر امنیت روانی، اجتماعی و فرهنگی جامعه خواهد داشت؟ چطور می‌توان آن را به نحوی اجرا کرد که کمترین تنش را ایجاد کند؟

اگر این قانون ابلاغ نشود یا در اجرا با مسامحه همراه باشد، چه پیامدهایی برای کشور، قانونمندی و جایگاه حاکمیت خواهد داشت؟ مجلس در این صورت چه واکنشی نشان خواهد داد؟

با وجود ارسال سئوالات، ارسال پیام، تماس‌های مکرر با نماینده‌های مردم در شهرستان‌های سرایان، بشرویه ، طبس و عشق‌آباد و نماینده مردم در شهرستان‌های نهبندان و سربیشه از دو روز گذشته اما تا زمان تنظیم گزارش پاسخی دریافت نشد.

در ضمن شب گذشته تماس‌های بسیاری با نماینده مردم در شهرستان‌های قاینات و زیرکوه و نماینده مردم در شهرستان‌های بیرجند، درمیان و خوسف داشتیم که تا زمان تنظیم این گزارش هیچ پاسخی دریافت نشد‌.

در حالی که خبرنگاران بارها از نمایندگان خراسان‌جنوبی درباره عدم ابلاغ قانون عفاف و حجاب و مسائل مرتبط سوال کرده‌اند، اما پاسخ روشنی دریافت نکرده‌اند. تماس‌های مکرر، پیامک‌ها و پیگیری‌های مداوم بی‌نتیجه مانده و سکوت نمایندگان همچنان ادامه دارد.

این عدم پاسخگویی، چیزی جز بی‌احترامی به مردم و افکار عمومی نیست. نمایندگانی که با رأی همین مردم به مجلس راه یافته‌اند، موظف‌اند شفاف باشند و پاسخگوی مطالبات باشند. 

اما به‌نظر می‌رسد برخی ترجیح می‌دهند در بزنگاه‌های حساس، سکوت کنند و از مسئولیت خود شانه خالی کنند.

اگر این رویه ادامه پیدا کند، این سؤال مطرح می‌شود که آیا نمایندگان به‌جای دفاع از حقوق مردم، در حال پیروی از ملاحظات شخصی یا جناحی هستند؟ مجلس باید تریبون مردم باشد، نه جایگاهی برای سکوت و بی‌تفاوتی!

انتهای خبر/