به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «خاورستان»، در تفسیر صفحه ۱۵۸ قرآن کریم آمده است: «وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذِی خَبُثَ لا یَخْرُجُ إِلاَّ نَکِداً کَذلِکَ نُصَرِّفُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَشْکُرُونَ» «و سرزمین پاک (و آماده)، گیاهش به اذن پروردگارش بیرون می‌‏آید. امّا زمینی که خبیث (و شوره‌‏زار) است، جز محصولی اندک و بی‌‏فایده بیرون نمی‌‏دهد. ما این چنین آیات خویش را برای گروه شکرگزار، گونه‌‏گون بیان می‌‏کنیم.»

نکته‌های سورۀ اعراف - آیۀ ۵۸:

کلمۀ «نَکِداً»، به معنای چیزی است که در آن خیری نباشد.

«نبات نَکد»، به معنای گیاه کم و بی‌‏فایده می‌‏باشد.

زمین شوره سنبل بر نیارد ............ در او تخم و عمل ضایع مگردان‏

اگر با دید وسیع به این آیه بنگریم، شاید بتوان یکی از مصادیق سرزمین پاک را که محصول پاک می‌‏دهد، خانواده پاک بدانیم.

گوهر پاک بباید که شود قابل فیض............. ورنه هر سنگ و گلی لؤلؤ و مرجان نشود

آیات قرآن، مثل بارانِ رحمت است، هنگامی که بر افراد آماده تلاوت شود، شناخت و عشق و ایمان و تلاش در پی دارد، ولی نا اهلان را جز لجاجت و دشمنی نمی‌افزاید: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ لا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَساراً» (اسراء، ۸۲)

باران که در لطافت طبعش خلاف نیست............ در باغ لاله روید و در شوره زار، خس‏

پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله فرمودند: «مثل ما بعثنی الله من الهدی و العلم کمثل الغیث الکثیر اصاب ارضا...» مبعوث شدن من با علم و هدایت بر مردم، همانند باریدن باران بسیار زیادی است که بعضی زمین‏‌ها آن را می‌‏گیرند و بعضی نمی‌گیرند. چنان که بعضی دستورات مرا می‌گیرند و عالم و فقیه می‌‏شوند و بعضی سربلند نکرده و هدایت را قبول نمی‌‏کنند. (تفسیر منهج‌الصادقین) پس قلب طیّب همانند سرزمین طیّب و قلب خبیث مانند سرزمین خبیث و غیر بارور است.

پیام‌های سورۀ اعراف- آیۀ ۵۸:

۱.تنها نزول رحمت برای سعادت کافی نیست، قابلیّت و ظرفیّت محل هم لازم است. «وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ»

۲. گرچه نظام طبیعت، بر قوانین خاص خود استوار است، اما همه چیز زیر نظر و با اراده و اذن پروردگار صورت می‌پذیرد. «بِإِذْنِ رَبِّهِ»

۳. اصل بر پاکی و پاک بودن است و ناپاکی، یک مسئلۀ عارضی است. «الْبَلَدُ الطَّیِّبُ» «وَ الَّذِی خَبُثَ»

۴. نه یک تذکّر کافی است و نه تذکّرات یک نواخت کارساز است، بلکه ارشاد و تبلیغ باید متعدّد و متنوّع باشد تا به نتیجه نزدیک شویم. «نُصَرِّفُ الْآیاتِ»

۵. گرچه قرآن برای همه مایۀ هدایت است، امّا تنها شاکرین بهره می‌‏گیرند. «نُصَرِّفُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَشْکُرُونَ»